DEMİR LEBLEBİ

ÜST NOT: BU ÞÝÝR, EDEBÝYAT YOLCULUÐUMDA 35 YILLIK ARAYIÞIMIN SONUCUDUR... SONUNA KADAR OKUMADAN LÜTFEN YORUM YAZMAYINIZ.

DEMÝR LEBLEBÝ
Bu þiir tek kelime/ tek hece
Çözdükçe/ çözüldükçe…
düðümlenen bir bilmece
“ Kavuþamazsýn Aþk olur” öyle mi?
Aþk olsun… Aþk olsun…
Aþk olsun sana koca Veysel Aþk olsun…
Aþk o kadar basit mi?

Bu hal: “HÝÇ” bitmez, “ HÝÇ” tükenmez…
Bu hal, Mavinin Aklý Ziyanda, Fikri Firarda olma halidir…
Bu hal, Þairin Þerri Þiirle Þerbet ettiði haldir…
Bu hal, kanadý kýrýk bir martýnýn
Konacak sol bir omuz bulup konaklama halidir…
O martý kanadý kýrýkda olsa artýk bir Zümrüd-ü Ankadýr…

Aþkýn Atlasý’nda en uzak mesafe
En fazla bir karýþ
Sol omuzdan kalbe….

Bu hal:
Ben, Beni, bana, bende benden sonra
Ismin de, cismin de altýncý halidir…

Rivayet odur ki,
Yavuz Nufel þairdir!
Kalan ömrüme yemin olsunki
Allah þahidim olsun ki
Deðilim…. Deðilim… deðilim….
Þairin her aldýðý nefes
Bir demir leblebidir…
Ve verdiði her nefes
Allah adýna
Allah aþkýyla
Her kulunu sevmektir…
Ölenle bin kere ölmek,
Acýyý bal eyleyip içmektir….

Bu hal yüreðin demir
Demirin çelik
Çeliðin sevda olma halidir…

Yusuf olmaktýr kör kuyularda
Ya tez kurtar ya bir bezirgan yolla
“Beni Kör Kuyularda merdivensiz Býraktýn…”
Býrakma!
Ve hizmet etmek Firavuna yýllarca
Cehennemin dibi
Kaç kör kuyu derinliði…

Tur daðýnda dolaþan çoban;
Ve Kýzýl Deniz’e uzanan
Musa’yý mahcup etmeyen Asa
Haþa;
Ne mutlu yaprak olabilmek bir ulu çýnara..

Bu hal, derviþin derilmediði haldir,
Bu ermiþin eremediði haldir…
Bu hal Yunus’un Usu,
Mavlana’nýn daveti/ duyurusu
GEL…
“Kim olursan ol yine gel”
Gelirim/ geleyim gelmesine de deli kimliðimle mi
Gelirim de
Ya Közüm küllenirse,
Ya Sözüm tükenirse,
Ya Ne getirdin, derlerse…
Deðiliðim yeter mi
Ya yetmezse!...

Bu hal,
Kýldan ince kýlýçtan köprü üstünde
Tek ayakla dans edebilme halidir…
Düþerim… Düþerim… Düþerim
Düþlerim….
Düþük yapar düþlerim… düþerim…. Düþ… Düþtüm…

Gülmeyen adamýn
gül düþer mi düþlerine…
Ameledir Þair
Tek heceye
Gündüz gece
Aþk…

Þair deðilim haþa
Þiirin þerrinden korkarým
Allah’tan korkduðum kadar

Bilirim her þair bir demircidir
Ve de her aldýðý nefes
Demirden leblebidir…
Homurdadýkça körük
Etrfa saçýlan/ oynaþan
Her kývýlcým
Fezada keþfedilmemiþ bir gezegendir
Ve O’nun gözleri önündedir…
Demircinin asýl derdi Güneþtir…
Dokunmak /avuçlamak
Ve Güneþi zapdetmektir……

Ve alnýnda demircinin
boncuk boncuk erimiþ demir/ ter
Her biri
Bir umman, bir derya eder…
Kulak ver dinle
arþ-ý alaya ulþan bu ses… bu ses…
bu sese
Çekiç sesi mi denir!
Dinle….
Bu sesler: Do- re- mi- fa- sol- la –si’den sonraki
Dokuzuncu , onuncu notalar sesidir…

Demir döven
Demir Bilek…
Demire su veren
Çelik Yürek
Demir bilek, Çelik Yürek
Kazma Kürek..
Tek heceye IRGATTIR Þair:
AÞK…

Demir,
kor ateþler içinde kordan kor iken
su ver/ tavdýr
deniz kase/ yetmez..
su taþýsýn karýncalar
kavillerince
La fonten’den asýlarca önce
Atýldýðýnda Ýbrahim Urfa’da ateþlere
Karýncalar… karýncalar…
Aðýzlarýnda su taþýyan karýncalar….
Karýnca karaýnca katar katar karýncalar…
O karýncalarki;
Yazlarýn neþesi Cýrcýr böceðine
Kýþýn ortasýnda/kapý önünde
“Þimdi de biraz oyna” demezler
Kapýdan geri çevirmezler…
Karýncalar
Yine su taþýsýnlar
Karýnca kararýnca
agýzlarýnda denizlere..

Bu Hal:
Katran Karasý kara gecelerde
Kara Toprak Altýnda
Kara gözlü kara karýcanýn
Göz bebeklerinde
Iþýktýr, fer’dir
Asýl mesele:
O fer’le
Karýnca gözlerinde fenerle
önünü/ dününü/ yarýnýný göremektir…

Demir denizi emince,
Demirci hüneriyle
Kýlýç kýnýna dar
jilet keskinliðinde…

örs / çekiç naðmelerini dinle…
bu sesler
bu sesler,
çekicin örs ile zifadýr…
Bu sesler,
Do… Re… Mi.. Fa… Sol… La… Si… den sonraki notalardýr…

yar boynu kýlýç vurmaz / iþlemez
kan akmaz, can çýkmaz
boþ damar/ ruhsuz beden
ben de, bana has, bence, kendimce
demir artýk demir deðildir

Allahým bu nasýl bir bilmece?
deniz çözer
su çözer
demir çözer, çelik de
AÞK: ÜÇ HARF TEK HECE…
VUSLAT… FENA FÝLLAH… MERTEBE…
AYRILIK… ÝÞKENCE…ÇÝLE…
demir de benim deniz de
su da benim, kýlýçta
akmayan kanda
çýkmayan can da benim

ben senim… ben senim… ben senim… ben senim…
sen ben misin!?…

örs üstü köz, köz üstü söz
döv… döv…döv…
söz kabýna batýr/ su ver
sevda çeliði çýkar
örs üstünde örseleme beni

en derin anlam: anlamsýzlýkta
ummanlar ortasýnda
yunuslardan yardým istedim
yüzmeyi deðil, boðulmamayý öðretiler
ve en derin deniz
kendim gerçeðiyle boðuþurken
ben yüzmeyi istedim, uçmayý öðrettiler

sen benim can içinde konuþan
can içinde koþuþan, çan çiçeðimsin…

Gün gelir han yýkýlýr
baykuþlar tüner virane
Hancý ölür
Eti- kemiði börtü böceðe amade

An,
Þairin Þerri Þiirle Þerbet ettiði andýr…
Bu an “Aklý ziyanda fikri firarda Mavinin”
Deilik med-cezirlerinde “ hiçlik” mertebesinde
Kendi Elleriyle deli gömleðini
Biçtiði/diktiði/ giydiði andýr..

sen benim i mgeler içinde mecazýmsýn…
Anlatabildim mi, anlayabildin mi,
Hâlâ anlamadýysan
Evin yýkýlsýn
Baykuþlar tünesin viranene
Akrepler yýlanlar yuva yapsýn gecelerine..

ben senim… ben senim… ben senim. ben senim….
sen ben misin…
Enel HAK…
ÝÞTE AÞK….

Yavuz Nufel/Nisan 2009

Sosyal Medyada Paylaşın: