baba bak! o görünen annemin eli senin aldýðýn yüzükten belli kardeþlerimi düþünme onlar þu anda parktadýr belki oyuncak helikopter alamýþtýn ya hani alma artýk istemem bak onlarca helikopter hem hepsi de sahici kýpýrdat gözlerini konuþ benimle baba ’Elle gelen dðün bayram’ derdin ya hep bu nasýl düðün, bu nasýl bayram? neden yerde yatýyor teyzem,, halam, dayým, amcam? ne olur birþeyler söyle konuþ benimle hadi benim aslan babam... istemezsen bu sene okula da gitmem, eðer gidersem; geçen seneki idare eder, yeni önlükte istemem... bir kerecik ’oðlum’ de yeter. bacaklarýnda kan var kýrýldý mý yoksa? alçýya alsýnlar duyuyor musun? ... geliyor ambulanslar... sen iyileþinceye kadar ben su satar, simit satar size bakarým; annemin çamaþýr ipleri yine kopmuþ, sen üzülme ben takarým! .. daha dün senin kocaman adamýndým; berbere götürecektin hani, uzadýðý için saçlarým... ’Yavrum’ de; okþa saçlarýmý, öp yanaklarýmý babacýðým ne olursun! ... hadi kalk! sen de baðýr, sende çaðýr her taraf yanýyor cayýr cayýr! ... ’Erkekler aðlamaz’ dersin ama aðlamak istiyorsan aðla vallahi kimseye söylemem baba... gözlerine toz dolmuþ! silsene baba! baba! .. baba! .. yoksa? ! . Baba! ... BABAAAAAAAAAA! ...
Yavuz Nufel 17 Aðustos 1999 Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
Nufel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.