sebebim çoktur…

þuan yaðmur bir þadýrvan boþalýyor
bir eksik var, bozuyor sessizliðimi
sensizlik beni benden nahoþ alýyor
bir girdap yutuyor kimsesizliðimi
içimde fýrtýnalar koparýyorum
elbet sebebim çok þiir yazmak için…
* * * *
þuan rüzgâr sýrf kinini kusuyor,
toz toprak bütün aðzým yüzüm
kime bahsetse sýrt çevirip susuyor
bir iç çekecek ihanetiyle özüm
ben seni düþünerek ölüyorum
* * * *
hasret hain kýrbaçlarýný þaklatacak
hâlbuki alýþýlmasý zor bir durum
yüreðim aðzýmda soluksuz atacak,
hayalinle kasýp kavrulacak, biliyorum
muhtelif yerlerimi kaplayan burukluk,
hicran tadýnda bir bela çatacak
þüphesiz, senin gibi baþýna buyruk…
* * * *
öyle tuhaf bir ezgi mýrýldanacaðým
dilimden sana dair birkaç söz dökülecek,
kimi çiftlikköy günlerini anacaðým
imkânsýzlarým düðüm düðüm sökülecek
en derin baðý çözülecek dizlerimin
dizelerimde âþýk bir boyun bükülecek
sansürlü acýlarýn ihtiþamýna dayanacaðým
en hakikat haliyle kendinden emin,
kuru bir tutam ot gibi yanacaðým
elbet sebebim çok þiir yazmak için…

Sosyal Medyada Paylaşın:

rasitnadir Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

vazgeçmek!.. müptelasıyım gözlerinin… çıngıraklı bir sinsilik… bu şehir!.. bir vakit yanında olacağım geceler… bir ekim günüdür… dağ başını pus sarmış! ezan türkçeydi ben seni şiir yazarken unuttum