İlk Günün Mum Artığı

Ýlk Günün Mum Artýðý

seni anýþým
herþeyin ilk günü gibi

hiçbir þeyin bütününe kýyamýyorum
nedense...

ne tam seninleyim
ne tam ayrýlabildim sýcaklýðýndan
herþeyinleyim hiçliðindeki
ama þimdi de ben tam mýyým?

hiç olmamýþ gibi davranmýyorsun
saðolasýn
bana yazdýðýnla
þekerleme yapýyor acým
uzaklýðýný yorumlayamýyorum
aðlamýþtým ya sana
mum artýðý gibiyim
aþkýmýz aydýnlandý mý ki? ...

ellerini saçlarýmda gezdirsen
ýsýyý hissedersin senden kalma
seni isteyiþimden
zordayým...
hayallerimi suça zorladým
çaldým benim olamayýþýndan
seni...

bak apaçýk mavi ellerimiz
görebiliyoruz þen þakrak
yaratýlmýþlýðýmýzý
yaratýlýþýmýzda sevmek
þakacýlýðýmýzý ölüme karþý
sen çok uzaklardasýn
ama ben daha derinlerde...

doðuþtan geldi
senin saçlarýnla gülüþün
benim þiirimle alfabem
s r n a e...
önce maðaraya çizdim seni
taþ lahitlere
yaprakta ve deride
hayrete düþtük hep beraber
milyar yýl
milyar canlý
seni seviþime...

atomun keþfi
uzay çaðý
felsefenin temel ilkeleri
meçhul asker
partizan direniþi
iþçi köylü
öðretmen
ulusal kurtuluþ mücadelesi
derken...
seni sevmek içinmiþ hepsi

vietnamda çeliði tattý
çeltik tarlasýnda
genç kýzlar
hiroþima ve nagazaki
bulutlara bile
bile bile kastetti burjuvazi
ummu kasr’da mor naylon terliði
yýrtýktý zeynep’in
su tasýnda su yerine
annesinin kanýydý taþýdýðý umuduna...
samarra’da
bakire kanýyla yazýldý
tarihe barbarlýk
ve ben biz sen aþkým
altýnda aðladýðým çaðla aðacým
nar çiçeðim
baharýna elma erik aðacý gibi durduðum
ilkyaz gülleri uzatýrken sesinle
sevdalýðýmýza
ben hep bunlarý düþündüm

zimbave’de topraða kapkara hasret
kendi topraðýna aðlayarak basýyor
kývýrcýk saçlý zenci çocuklar
bolivya’da uluslarasý su tekelleri
sarnýç kurmayý yasaklamýþtý
ha ha ha...
dallas domuzlarý
kemirgen sürüleri
1500 yýl sürdü eþitlik için
güney amerikalý yerlinin can hýraþ savaþý
sürüyor hala...
aþk...sen...
s r n a e...
maðaraya çizdim umudumu
üretmek
emek
ayaða kalktým seninle
kirpikleniþim... aþkým caným
bir tanem
bana böylesine büyük bedelli sabahlardan
arpayý öküzüyle paylaþmýþ çileli acýlardan sonra
gülerek sesleniþin...
kan tomurcuðum
ülkemin kýzý
senin aþkýnla sevdim tüm insanlýðý...

seni seviyorum
anýlarýný
anýlarýmýzý
beraber keman dinlerdik
sen yazýlar yazar kitaplar okurdun
þiirlerimdin
ülkemin köyleri gibiydik
vefakar cefakar þükranlý
toprakla seviþken...
düþlerimizde baþak bereketi
gözlerime sýðmayacak kadar güzelsin

yurtsever kuðularýmýzý konuþurduk
hiçbir ipin uzunluðu yetmiyor boyunlarýna
ya
susmazdým...
aþk bu
sana aþýðým anla artýk
bitmeyecek yaðmur güzelliðim benim
ne 19’da bittin benim için
ne 23’te...
yüpyüksek duvarlara
envayi çeþit gelincikler çiziyor çocuklarýmýz
okuyacaðýz...
mazlumlarýn içine bir ateþ düþürdü ya
yatarak ülkesinin karlarýna Mustafa Kemal
güneþ yanýðý sýyrýklý yüzleriyle
göðsünde taþýdý o onuru afrikalý mücahitler
zorbalýða son dersini verdi verecek
vereceðiz...

saçlarýný çok özledim
gülüþünü
çipi çipil kirpikleniþini
öpüþmek isteklerimde...
geleceði nasýl yöneteceðimizi dinleyiþini
seviþini beni...
resimler yapýþýný
maðaraya çizilen ilk mutlarý
yüreðime çiziþini
bilmem kaç bin yýl sonra bile...

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Sosyal Medyada Paylaşın: