Adanalı Kuşçudan Haber Var

Adanalý Kuþçudan Haber Var

geleceðimiz yoktu sanki
ama o günlerde...
çocukça kavgalarýmýz sokaklarda
yarýnlar yan gözle bakamazdý
ne dünümüze ne bugünümüze
ayaklarýmýz deli yaðmurlarýn içinde
ebem kuþaðý boylu pencere öykülerine
bilenirdik

gittindi sanýrým
öðlene doðruydu
aðzýn burnun kan içinde
sadece umursamadýðýn hayata
son bakýþýn gözlerinde
hiçbir oyuna inanmaz
hiçbir kural tanýmazdýn
nah sana! der gibi
açýk kalan gözlerin alaycý alaycý
bakarken göklere
son bakýþýnla sobeledindi hepimizi

arkadaþýn biri pezevenk oldu
diðeri marangoz
en sevdiðin þahsiyetimiz
terfi etti çýraklýktan kalfalýða
bense hala kaçýyorum be gözüm
suç bende deðil baltada
hayat o kadar dar ki
giremiyorum içine yoldaþ
zira sap olamýyorum bir türlü
o boktan güya en keskin yanýna...
kaçýyorum hala
o zamanlar annemden ve okuldan kaçardým
þimdi herþeyden...

senden sonra E’yi allahsýzýn birine
verdiler mi sattýlar mý anlamadýk
hep akþama doðru yaðmurlarýný izlerdi ya garibim
soðuk
ayný o bakýþlarla
gözü arkada ayrýldý anasýndan
sonradan intihar ettiðini duyduk
gözlerini manasýz ve boþ boþ
bir dikmiþ badanasýz evin
bol mucuklu sinekli ve yakýn tavanlarýna
üç beþ gün aç kalmýþ güya bir þey yememiþ
bir yummuþ gözlerini
bir daha açmamýþ...

kimi çýkardýnda* hep seni çýkarýrdý ya kýzcaðýz
sen de ömründen mi çýkardýn kýzý lan be kaptan
gene fazla uzatmadý sözü anlayacaðýn
mat bakýþlarý delikanlý duruþuyla
kaldý yüreklerimizde...
ne sen fareli incir aðacýnýn altýna
gösteri mahiyetinde çiþini yapacaksýn artýk
ne o senin bed soykanýn üzerine
sözüm ona kaynar su dökecek

anladýk kaptan anladýk
en azýndan o kadar akýllandýk artýk
güya altobelli’ydin** ulan kitapsýz
erken alýndýn oyundan
bari kýrmýzý kart görseydin
kýrsaydýn yaramazýn birinin kalbini
sonra lora’na*** kavuþur
büyütürdün parlatýrdýn onun mat yeþillerini

hala yedeðim kaptan
’oyun’ denen þu bombok oyunu
izliyorum yakýndan
ve kavrayamadým bir türlü kurallarýný
as olmaya da hiç heveslenmedim
demiþ ya okumuþ yazmýþýn biri:
’hepimiz ayný bokun içindeyiz
ama derinliklerimiz farklý’
aynen öyle be allahsýz yiðidim...

’yýldýzý bol olanýn hayali de öyle bol oluyor ki
damda yattýðýmýz gecelerde
mis gibi aðustos kokulu cibinliðin içinde
bir ben uyumazdým
hayallerim o kadar çoðaldý ki
sýðmýyorum ben bu hayata
ne sabahýna ne akþamýna uyamýyorum
gideceðim
kendi samanyolum kendi yýldýz ormanýmla
kendi yalansýz göðümle...’

uðurlar ola kaptan...

not:kuþçu’nun kahvesinden yeni bir öykü...(Adana þiirlerimde...) eski Adana mahallelerinde...ara sokak kahvelerinden birinde...onlar anlattý...ben yazdým...devamý var tabi...elbette...

*:çocuk oyunlarýnda ebeyi seçmek için bir tekerlemenin sonunda söylenir...’kiimii çýýkaardýýnnn...’herkes en sevdiðini çýkararak ebe olmaktan kurtarýr...yeni aþklar maceralar filizlenir...
**:82 dünya kupasýnda italyan golcü yýldýz.
***:küçük ev adlý dizinin ana kahramaný akýllý kýz...erkek çocuklar ona hayrandýlar...herkesin sevgilisinin de mutlaka lora’ya benzeyen bir yaný çýkardý...

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Sosyal Medyada Paylaşın: