SEN GÜL
Bu gün doðan güne ipotek koydum
Görmeden saçýný gitmesin diye
Al, gönül bahçemden çiçekler sundum
Saçlarýna belki takarsýn diye
Doðan güneþ gibi aydýnlýk olsun
Yüzüme bak, gözüm yüzünle dolsun
Gülsün diye gözündeki bebekler
Benim gülüþlerim hep senin olsun
Zevk verecek ise görmek güldüðün
Demek ki bitiyor gönülde sürgün
Senin yüzün böyle ýþýk saçtýkça
Nasýl kalýrým ben hayata dargýn
Yüzünde açýyor renk-renk çiçekler
Dolanýyor sanki bir,bir mevsimler
Þimdi bahar, güller açsýn yüzünde
Sararmasýn yüzün, kalsýn pembeler
Sanki sana mecbur bu deli gönlüm
Görüp gülüþünü deliriyorum
Ne zaman yüzüme hýrçýnca baksan
Ýþte o an ruhen kayboluyorum
Saçýnýn teline gelmesin zarar
Eðer sevmiyorsam aklýma zarar
Senin gibisini buldum dünyada
Uzaklaþma benden yýldýzlar kadar
Sana aþýk olmak bu güzel günde
Bu gönül bilmem ki ne buldu sende
Korkma ömür kýsa geçecek diye
Devam eder inan, inan mahþerde
08/05/2007
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.