)(-)(-)(-LORELEİ-((15))-)(-)(-)(
)(-)(-)(-LORELEÝ-((15))-)(-)(-)(
Þatonun derinlerinde acý bir çýðlýk
Maksimilyan’ýn haykýrýþý bu
Islak zemin nemli duvar fark etmez
Aðlýyor da Maksimilyan aðlýyor
Sevdalý hasreti yürek daðlýyor
Gündüzü de bahtý gibi karardý
Þu deli yüreði bir özlem sardý
Aradan birkaç ay geçti böylece
Lorelay Þatoya Prense gitti
Býrakmasý için Maksimilyan’ý
Prens Andrea’ya yalvardý durdu
Getirtti huzura Maksimilyan’ý
Lorelay hatýrýna affettim dedi
Ama bir daha görmeyeceksin
Çaresizlik içinde Maksimiliyan
Peki efendim dedi bir daha görmem
Son görüþündür bu haydi git dedi
Döndü Lorelay’a eðer görürsem
Yaþatmam,affetmem sende bunu bil
Kývrým kývrým kývranmaz mý þimdi Ren
Ýki sevgili yi olmadý gören
Bilmem bu acýya var mý/ydý gerek
Nasýl dayansýn ki hasrete yürek
Nerden geldi bilmem baþa bu bela
Kokusun salmýyor artýk sümbüller
Þarký söylemiyor lâl oldu diller
Yürekte bir yara kanýyor hala
Yüreði tarifsiz duygu sarýyor
Maksimiliyan’sa Ren’de yürüyor
Ayaklarý onu çekti bir yöne
Buruk bir duyguyla dalmýþtý düne
Derken karþýsýna çýktý Lorelay
Öyle bir sarýldý iki sevgili
Ayýrmak öyle deðildi kolay
Perensin adamý koþtu Þatoya
Haber verdi hemen Prens Adrea’ya
Tüm adamlarýyla sarýldý çevre
Haykýrdý prens yakalayýn diye
Maksimilyan þokta,baktý çaresiz
Atladý Ren’e son bir gayretle
Ýzledi Lorelay onu hayretle
Balýkçýlar vardý Ren üzerinde
Oklayýn,vurun diyordu Prens
Balýkçýnýn biri gerdi okunu
Býraktý Maksimilyan’ýn hemen sýrtýna
Bir iki derken çýktý gitti can
Ren’in üzerinde kýpkýzýldý kan
Çekdiler tekneye cansýz bedeni
Getirip Prensin önüne attý
Lorelay haykýrdý nasýl feryattý
Koþarak sarýldý cansýz bedene
Sadýk Daðdeviren
Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.