D İ R İ L İ Ş......

( BÖLÜM BÝR )



O….
Gidiyordu !...
El sallýyordum aþaðýdan ona
Yüzü gergindi
Öylesi berrak bir yüzün hatlarýna
Bulanýk bir gölge musallat olmuþtu dalga dalga
Penceresi önündeydi otobüsün
Bakmýyordu hiç etrafa !...
=====
Ruhu derin bir düþüncenin sarmalýndaydý
Baþýný otobüsün camýna yaslamýþtý
Kýmýldamadan duruyordu bakýþlarý da
Çýkmak bilmiyordu bir türlü inatla
Hüzün yüzünün kapýsýndan dýþarýya
Ve gözleriyle birlikte Jöleli saçlarý da,
Islak ýslak bakýyordu ön camdan anlamsýz bir boþluða...
=====
O da, ben de buruktum
Ama sanki ben onun da
Kendimin de sanki bir hüzün deposuydum
Uðurlarken onu ben aþaðýda
Yaðmur gibi ölümüne duygu yaðýyordum !
O nun o maðrur güzelliðinin çok aþaðýsýnda ufalýyordum !...
=====
Bazen kendim suçlu oluyordum
Ama ona hiç toz kondurmuyordum
Daha da güzel görünüyordu bugün üstelik o bana
Ne aksilik tam da þu an ki gibi
Sancý dolu ayrýlýk dünyamýn zamaný yaklaþtýkça
Sanki kader benden intikam alýrcasýna,
Üstelik o her zamankinden,
Çok daha güzel görünüyordu her þeyin inadýna !...
=====
Dargýnlýktan da öte,
Bir boþluk arýyordu nefret sýzýntýlarý
Girmek için bir yürekten diðer yüreðe
Bir kaç dakikalýk zaman kalmýþtý onun gitmesine
Her þeyimin yarýsý
Gidecekti kendisiyle birlikte
Veda edecektim iki hayati þeye;
Biri canýmdan can parçasý gibi kopan bir güzelliðe
Ve biri de,
O varken her fýrsatta gülen þu yüzüme....
=====
Bir terk edilen oluyordum
baþkalarý gibi artýk ben de
Bitmek üzere olan bu veda töreni neticesin de
Kim haklý, kim haksýz,
Çözümlenememiþken aramýzda daha hem de
Kar edenimiz yoktu iþin en garibi de
Dahasý iflas etmek üzereydi az sonra
Ýkimizin haklý olan tepkisi de….
=====
Oysa tüm sorunlarý çözebileceðimizi sanmýþtýk
Geçen zaman harcanan en hayati umut olmuþtu
Ve o günlerde ki zaman bize tek tanýk
Anlayýþlarý biraz daha zorlayarak eðer ek bir zaman kazansaydýk
Ama ne çare ki kazanamadýk
Lakin duygu ile mantýk,
Bugün için barýþsýz bir meydan savaþýnda artýk...
=====
Otobüs kalkýyordu nihayet
Bölük pörçük bir hal de býrakýp beni otogar da
Gariptir ya?
Ýnanmýyordum onun dönmeyeceðine ilelebet
El salladým arkasýndan bir hüzün kasýrgasý halinde
Ben ona uzun bir müddet
Öyle bir ayrýlýk ki, acýsý asla dinmeyecek bir illet !
Ne yazýk ki bir gün elbet,
Bir enkaza çevirecekti beni dermansýz gibi görünen bu dert !...
=====
Fark etmeden sürükleniyordum otobüsün gittiði tarafa
Sürükleniyordum irademin son sýnýrlarýný da aþa aþa
Ne var ki yüreðim zaten olmuþ bozuk bir pusula
Sürükleniyordum otobüsün gittiði tarafa
Nihayet durumun þimdilik tam dört parça;
O bir tarafa, ben baþka bir tarafa
Aklým bir tarafa, iradem bir tarafa
Yalnýzlýðým ise acýmýn en son amortisi bana…..


( ÝKÝNCÝ VE SON BÖLÜM )


Umudumu korumakla meþguldüm bir yandan da
Son ihtimallere sýðýnýyordum bu çaresizlik aðýnda
Bakarsýn piþman olabilirdi,
Ve inebilirdi otobüsten bir yolun umut sapaðýnda
Gözden geçirip her þeyi belki de ultra bir hýzla
Gitmekten vazgeçebilirdi
O ani bir kararla…
+++++
Ama hala soluyordu;
Doðrusunu söylemem gerekirse,
Ýçimde soluyup duran o þey son umudumdu.
Çünkü içim sancýlý keþkelerle lebalep doluydu
Býrakmýyordu gideyim beni bir türlü,
Cehennem otogarýn da ki ayrýlýklara has bu duygu ordusu !...
+++++
Dört bir yanýmda ki manzara hýnca hýnç hüzünler yýðýnýydý
Haraç mezat bir ayrýlýk arenasýydý sanki bu otogarýn tam da burasý
Her þeyin rol gereði olmasýný diledim o an da
Ve tabi ki de burasýnýn da ayrýlýk provasý sahnesi olmasýný
Ben bir terk edilendim yani bu filimin baþ asý
Ýhtimal "Kötü adam" rolüydü bana biçilen rol kýsmý
Yani sevilenin baþ belasý !
Acý ama, bana göre budur þu an ki gerçeðin provasý…
+++++
Hep “Ýyi kýz” olurdu o ise karþým da
Tarafýmdan deli gibi sevilen bir kiþi rolün de
Bitmek üzereydi hani neredeyse
Artýk bizim yaþanan bu film de
Ve zaten sanki bu sahne de son sahne
Dahasý bire bir mendil ýslatan bir filim kalitesin de…
+++++
Týpký o tür filmler gibi olmuþtu bizim final de
Sacede filmler de bilirdik öylesi sahneleri güya bizler
Oysa yaþýyordum aynýsýný þimdi;
Lakin þimdi ki yaþadýðým þeyler,
Yine hep onun gibi ayný yaþanmýþ sahneler…
+++++
Baka kaldým melül mahzun ben öylece
Giden otobüsün arkasýndan derin bir hüznün sarmalý içinde
O gitti ama, bir de fark ettim ki gayri ihtiyari
Ellerim hala onu uðurluyordu sallanarak havada !...
Ben deðildim o yaþanan sahnedeki adeta ben deðildim iþte
Çekiyordu bir bilinmeyene baþka bir ben beni kendi içine
Biri baðýrdý umutlarým sýfýr noktadayken arkamdan
Bir taksi þoförüymüþ meðer o baðýran
Çýlgýn bir öfke seli içinde avaz avaz hiç durmadan
“Çekil , çekil be kardeþim !” diyordu bana “Çekil” yoldan !...
+++++
Çok zor bulmuþtum kendimi çaresizce araya araya
Bulmuþtum kendimi karþý kaldýrýmýn soðuk taþlarýn da
Fýrlayývermiþim bir iç güdüyle asfalt yoldan karþý kaldýrýma
Çünkü aklým giden otobüsün o þahane yolcusunda
Hangi yöne baksam hep o vardý karþýmda !
Ve hangi yöne gidecek olsam yine hep,
Üstelik de o her yolun tam ortasýnda !...
+++++
Dünya öylesine küçülmüþtü ki artýk bana
Un ufak olmuþtum böylesi bir firar pazarýnda
Küçük bir oyuncak gibi olmak isterdim hani mümkün olsa
Alý verirdim avuçlarýmýn içine alýp ben beni
Fýrlatýverirdim hýþým gibi,
Hýzla geçip giden bir otobüsün altýna sererdim kendimi !
Ve bitirirdim,
Bitirirdim nihayet ben bu dramatik aþk filmini...
+++++
Bir ses gelmiþti arka taraftan kulaklarýma
Üstelik en beklenmedik bir an da
Dedim galiba burasý öbür dünya ?!
Baðýrýyordu o ses arkamdan, avaz dolusu baðrtýyordu bana !
Üstelik tam da tam yüreðimin ebedi devrilmesine ramak kala
Çýn çýn çýnlamýþtý o ses iç dünyamý patlatýrcasýna !...
+++++
Bu o’nun buðulu sesinin
Kulaklarýma bulaþýp ve hala orada duran tadýydý !
Tüm otogarýn spot ýþýklarý binlercesi volt birden artmýþtý
Beklenmediði halde umutsuzluðum donup kaldý
Oysa içimdeki gelgitlerin henüz baþlamýþtý ölüm raundu
Otogarýn spot ýþýklarý þimþek gibi hala çakýp çakýp duruyordu
Yaþamakla ölüm arasý ruhsal sýkýþýklýðýma fýrlayan bu ses doðrusu
Bana yeniden nefes bahþettiðinden kalp masajý gibi olmuþtu !...
+++++
O denli bir çaresizlik içindenden kurtulurken son durumum
Ölüme nihai kaþýðýný sallamýþken þu sýzlayan ruhum,
Yeni bir mucizeyle, yeni bir heyecanýn doruðunda kývranýr olmuþtu
Lakin ölümüme ramak kala
Ve arkamdan baðýra baðýra,
Beni terk etmekten vazgeçip geri dönmüþtü artýk o bana !....
=====
=========
==================
Ý.HAKKI GÜRCANOK
ÝST. / Sirkeci /Gar Cafe






















































Sosyal Medyada Paylaşın: