Gönlümün, Kerpiçten sarayýnda salýnan civan sensin. Nefes alýp verirken þükrüme sebep sesin. Bunca hasrete raðmen, Gözümden nihan sensin. Bu cihanda saltanat mal mülk bir þey istemem. Ýsterim ki yalnýzca sen bana el veresin.
Sevda göðümde doðan, Aþk sembolü yýldýzsýn. Þirin’le Leyla gibi gönül çelen has kýzsýn. Baþka bir þey istemem tebessümün ilacým. Aþk sayfama serapa senin adýn yazýlsýn.
Tek yýldýz ol göðümde, Taþýyayým göðsümde. Ýntizarsýn gözümde. Gel benim vuslatým ol, su gibi gönlüme dol.
Açýk gönül kapým hep, Sana sonuna kadar. Yaðmurum ol bir tanem daima gönlüme yað. Beni sarsýn seninle aþk denilen sonsuz að.
Avuçlarým semada, Dilimde niyazsýn sen. Seni nasýl özledim gül kokulum bir bilsen. Uzaklarda olsan da bana çok yakýnsýn sen. En güzelsin en þirin, Yüreðimin içine iþlisin desen desen. Bir gün her þeyi silip ta gönülden gel desen. Ýnan ki hiç beklemem, Göz açýp kapamadan, Daðlarý devirim, çölleri aþarým ben… Ankara,26.08.2009 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.