İftar Saatinde Çay
Ýftar deminde ayrý bir kimyasý var çayýn.
Onu iftar saatine denk gelen yâr sayýn.
Ýftarýn safiyetine has bir çeþnidir o.
Þükrün buðu buðu göðe yükseliþidir o.
Bardakta billûrdan da parýltýlý caziptir.
Gönlü huzura baðlayan ibriþimden iptir.
O rahmettir, nimettir bardaktaki ziynettir.
Mütevazý þivekâr içene meziyettir.
Sarar usaresi insaný vazgeçilmezdir.
Arar insan o sesi onsuzluk çekilmezdir.
Suyu dahi mest eder rengi ile kokusu.
Suyun bütünleþtiði dil-rübadýr, dilberdir.
Dökülürken demlikten kanatsýz billûr gibi.
Aydýnlatýr halesi semavi bir nur gibi.
Ýftar deminde, deminde ayrý bir haz olur.
O anda ne demleyen ne içenler yorulur.
Ýnsaný mest eyleyen edayla naz ondadýr.
Gelir gider tepsiler ne baþta ne sondadýr.
Þýngýrtý eþliðinde bir Türkü tutturulur.
Yalnýz karýþtýrýrken kaþýk biraz yorulur.
Huzuru gülleþtiren çiçekler hasýdýr o.
Sükûnet ortamýnýn huzur deryasýdýr o.
Anlatmaya sýðmaz ki yaþanasý andýr o.
Ýnce belli gelinde mürüvvettir þandýr o
Yürekleri eriten çay denilen tandýr o.
Ankara,25.08.2009.Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.