baþka bir yol buldum geçen gece
pavyon gibi aydýnlýk
yarýnlar kadar karanlýk
çingene renginde ayýþýðý
hoþ bir orospu gibi oynaþýyor benimle
taksici esnafý baðýrýrken köþede telaþla
yanýna varýlacak kokuda ispirli köftecisi
sönmek üzere yanýyor lüküsü
bir çocuk gördüm lüküsün altýnda
kelimeler cam gibi kýrýlýyor aðzýnda
ben böyle salýnarak gidiyorum valikonaðýn’da
baktým bir sürü vitrin
vitrin’de; altýn, zümrüt ve sedef
hayalin adý ece, hayalin adý nigar
gündüzden kalma gölgeleri vitrin’de
gördüm ki buralar bana dar
aldým sýrtýmý
gidiyorum basa basa yerdeki yüzüme
cebimde söðüt dalýndan bir meþin
çýkarýp çýkarýp meþini
yýldýz atýyorum gölgeme
yýldýzlar üþüyor deðdikçe gözlerime
döndüm ki nerdeyim
denizaþýrý bir ülkedeyim
bir yaný kayalýk öte yaným kumluk
çaldým kapýyý
yalnýzlýðým açtý
zinhar sandalým
özlemiþim seni
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.