burası [lübnan, ırak, afganistan… ve aah! filistin...]

zor bela bir hayat, sindirir düzen;
bazen aðýrlýðýný vurur suratýna,
keþkeler ile doldurur bazen
tuhaflýk alýr
dilimde yalvar yakar birkaç satýr
baþý sonu olmayan bir devran
uzun ince çizmeli alacalý keneler
aðýzlarýnýn salyalarýný akýtýr
iþtahlý dipsiz bir kuyudur zaman
alaþaðý eder adamý geçen seneler
ayný ateþ yakar, boðar ayný duman
zevk sefa cigarasýna
tüm küstahlýðý, iki tutamlýk haz için
dünyayý ateþe veren tayfa
martaval okumaktadýr her daim
ve okuyacaklar þüphesiz sayfa sayfa
ne devekuþu yaþamlar bilirim
ýslak bir haykýrýþ rezilce akseder
ne dünden kalma kör umut tasalarý kadim
dokunmayan yýlan hesabýdýr bu hesap
refahýn baþka türlüsü olamaz elbet
küfranla karýþýk sükûna mahsus bir serap
onursuz gurursuz bir saadet
gün olur diþlerini gösterir
tek diþli canavar sevdamýz medeniyet
bilemezsin, gün olur gün deðiþir
þüphe götürmez þaþkýnlýk belki
bir þaþkýnlýk alýr akla tesir
ne vakit içemeyince ayyaþýn teki
dövmeden bilenmez kýzgýn demir
demirler erir, sabýr dilenir bir tiryaki
unutursun ne varsa sana dair
nüksetse bir yerlerde ecel korkularý
sen, ah sen hiç tartaklanmamýþsýn
duymamýþsýn sokaklarda ceset kokularý
kör bir býçak kesmemiþ kolunu
kim bilir, yokluk acýsýný çekmemiþsin
içini kemirmemiþ bir selamsýz kurþunu
kafan bulanmamýþ, griler giyinmemiþsin
gün olur gün deðiþir
ayný ateþ yakar, boðar ayný duman
maksat baðcýyý dövmektir
maksat aynýdýr ne zaman…

Sosyal Medyada Paylaşın: