Akþam olunca hafif bir yorgunluk Çöküyor içime, Çekilir bir köþeye kahvemi Yudumlarken, Alýrým kaðýdý kalemi elime Sensizliðimi mýsralara dizerim.
Ufak masamda tüten sigaramla Düþünürken seni, Þu an kilometrelerce uzaksýn Bana, Bilemezsin bir tanem sensizlik Ne demek, Kaybolup gittin yýllarla birlikte.
Belki de bir daha hiç dönmeyeceksin Seni sevdiðimi hiç bilmeyeceksin Yýllar sonra bir gün karþýlaþtýðýmýzda Sana gerçekleri söylediðimde, gülüp geçeceksin.
Orhan Bol
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhan bol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.