Çatý altlarýna saklardýk öfkemizi
Nikotinsiz bedenimizi
Hakim kýlcallarýmýza...
Basardý topuðu çivili cümleler ayaðýmýza
Titredi balýmýzdan telimiz.
Sýrça köþklerimizin camlarý batardý yüreðimize
Söyleyemezdik edebimizden , içimizdekileri.
(( Yasal Deðildi belki Sevmelerimiz..
Ama Satýlýk Hiç Deðil ! ))
Yaralýydý güvercinimiz
Manifesto veren kaptaný yorgundu kalbimizin
Emperyalizmin eþiðinde
Yanýyordu içimizdeki adres.
Yüreklerimizin kuvvetinde
Güçle yakýyor, yanmakla kanatlanýyordu
Maviden çýkýp
Beyaza düþen güvercinimiz.
Derken..
Rýhtýmlar boyu pedal çevirdi
Yoruldu gençliðimiz !
Ve biz büyüdük...
Büyürken,
Vakitsiz susuþlarda biten;
Dili lâl gecelerin,
Yüreðe harman
Topraða bereket
Saðanaða dost çýðlýðý olmayý bildik
Uçlarýnda uçurum kokan adamlar
Kýyýlarý kurþunlanmýþ adalar,
Ve Dizelerin urganýnda incelen
Birer ölüm olmayý öðrendik...
Bizler sadece sevdik !
Anamýzý , bacýmýzý, babamýzý,
Vatanýmýzý , Bayraðýmýzý , Ýmanýmýzý
Ötesinde Yar dediðimiz Kanýmýzý.
Tek suçumuz sevmekti.
Diðerleri Sevmekle Geldi...................
/2009 AðstS/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.