ÇEKİL

Biteviye, hep durmadan yakýndýn,
Öyle bir aðladýn ki insanlarý kandýrdýn.
Gizledin kimliðini, baþka kimlik takýndýn,
Yalan-yanlýþ sözlerle herkesi inandýrdýn.

’Canavara’ dönüþtün, tuttuðunda ipleri,
Topladýn bak çevrene, hep karanlýk tipleri,
Vurdun kýrdýn insafsýz,Astýn kestin býkmadan,
Aratmadýn kimseye,’çýyan’la,akrepleri’.

Kan aðlamakta toplum,þimdi piþman mý piþman,
Ýþledi içlerine, öyle sinsi bir düþman,
Yok ettin,temizledin, bütün geçmiþlerini,
Artýk iþe yaramaz,bundan sonra kýpraþman.

Gelen gün karanlýktýr,öncekinden elemli,
Küsmüþ herkes haline,öylesine gizemli,
Baðlý mý kalacaktýr,herkesin eli kolu,
Neden mi arýyorsun, sözlerimde sitemli.

Ektiðini biçersin, yaz bir yere, bunu bil,
Uzun sürecek sanma,böyle ’soysuzca þekil,’
Suskunluðu eyleme dönüþmeden toplumun,
Aklýný al baþýna, kendiliðinden çekil.


16 Aralýk 2005



DÖRTLÜK


Yerleþip baþ köþeye ’yamaklar’,
Çýkardýlar memleketi’ pazara.’
Satýldý,parsellenip yabancýlara,
Yoluna can verilen topraklar.

28 Þubat 1985
Sosyal Medyada Paylaşın: