İÇİMDEKİ IRMAK

Bir sessiz ýrmak var içimde çaðlayan,
Çocukluðumdan alýr kaynaðýný.
Yaþanýlan yýllarýn
Hüzünlü ezgilerini taþýr
Yorgun çaðýltýsýnda…

Döndürdüðü deðirmen taþlarý,
Zamaný öðütür,
Bitimsiz sanýlan ömürle birlikte…
Aþk, sevinç ve hüzün,
Sürüklenip dururken,
Ýçimde çaðlayan sessiz ýrmaðýn
Gizemli girdabýnda…

Yýðýldýkça üst üste yaþamýn aðýr yükü,
Karanlýktan daha karanlýk,
Kara bulutlar kaplar yaþamýn ufkunu,
Geçit vermeyen karlý daðlar gibi…

Ýþte o zaman,
Ýçimde çaðlayan sessiz ýrmaðýn
Yorgun çaðýltýsýnda,
Bir ezginin naðmeleri yükselir,
Geçmiþten bir ýþýk,dalga dalga….
Kurþun gibi iþler,
Yaþamýn ufkunu kesen,
Geçit vermez karanlýk bulutlara…

Ve içimdeki sessiz ýrmak,
Döndürür deðirmen taþlarýný!
Deðirmen taþlarý,
Zamaný öðütür,
Gözyaþlarýmý öðütür yaþam yolculuðunda!
Tutkularýmý öðütür!
Umutsuzluðumu öðütür!
Karanlýðý öðütür!
Beni öðütür…!



Sosyal Medyada Paylaşın: