bir yorgunluk kaplamýþ zamanlarýmý bilmem ki ruhum mu yaþlandý yoksa rüyalarým mý hayat bir gül bahçesi olmaktan çýkmýþ yalnýzlýðýn rüzgarý depreþtirdi acýlýrýmý...
eflatuna benzer artýk gözpýnarýmdaki yaþlar bir dost ararken gözüm, yaþým akmaya baþlar siyah bir perdenin içinde aranýrken ümitsizce hiç’liðin acýsý yüreðimi yakmaya baþlar...
bir kaktüste gül derecek yürek aradým ne yazýk ki; gül kokusunda dost bulamadým ümitsizlik kuyusunda çýrpýnýrken boþ yere kara bahtýmý aydýnlatacak dost bulamadým...
Metin Kaya ÝLHAN TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.