olduðun yerde öylece kal;
ne bir adým daha yaklaþ bana,
ne de bir adým bile
gerile...
gün batarken ilk sen doð
gönlüme,
uzak tepelerden
çoban yýldýzý yerine...
ne çýkar zaten
gün batmasa bile,
gündüz vakti bakýnca mavi göðe
biliyorum ki;
gör/e/mesem de oradasýn,
beni izliyorsun hep
sessiz,
hüzün ve keder içinde.
gizlice...
/mai/