Bin yeminler verirken niçin caydýn sözünden,
Hangi gönüldesin sen arayýp bulabilsem.
Dertlerle hem-hâl oldum inan senin yüzünden,
Visâle eriþip de son defa gülebilsem.
Sinemi yurd edinip alev alev yakarken,
Hasrette nâdim olup gözyaþlarý akarken.
Bu aþký med-cezir’e seyyânen býrakýrken,
Yosun rengi gözünde sonsuza dalabilsem.
Ömür sermâyesiyle Bedehþândan gül alýp,
Yüreðin arzusu bu beklediðini bilip.
Zümrüd-ü anka ile keh-keþânlardan gelip,
Mahlikâm huzurunda divâna durabilsem.
Giden gün geri gelmez boþuna bekleyip de,
Sensizlik çerâðýný uç uca ekleyip de.
Hüzne giriftâr olan bu kâlbi yoklayýp da,
Seninle bir yastýkta hayâller kurabilsem.
Vuslâtýn kýymetini gurbetten geliþinden,
Azabda kalan ruhun berhüdâr oluþundan.
Son arzum son isteðim gamzeli gülüþünden,
Bir mezârlýk yer alýp hep orda kalabilsem.
Gözlerindeki sürûr hep hile-i þeriye,
Târ-ü mar edip giden acýmasýz çeriye.
Nemrudun ateþinden ne kaldý ki geriye,
Sana gönül verip de bir ömür yanabilsem.
.........................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.