Ay ýþýðýna doðru uzanmýþ bir dal, Dalda bir baþýna oturmuþ yalnýz bir kuþ, Çok uzaklarda mavi bi þehir, Ayný gök, ayný ay, ayný yýldýz altýnda... Gece dokunuveriyor ruhuna Yalnýz kuþ irkiliyor dalda, mavi þehir titriyor.. Gök gürlüyor aniden, yaðmurlara aðlýyor bulutlar, Biz yaðmur damlasýyýz, farklý yerlere düþen Rüzgarýz, tozlarýmýzý baþka diyarlara savuran Birikmiþ özlemlere aðlýyor hasretler.. Bir gün, evet bir gün son bulmasýný umarak.....
s_L@vini@ Sosyal Medyada Paylaşın:
s_Lavinia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.