Annemin sýcacýk kucaðýndan, Korunaklý baba ocaðýndan, Ayrýldým geldim sana öðretmenim.
Biraz ürkeðim Korkuyorum biraz da. Ne olur beni anla... Hiç bir þey bilmiyorum Muhtacým sana..
Tut ellerimi, baþýmý okþa, Gülen gözlerinle bak bana... Aðlarsam sakýn kýzma, Annemden ilk ayrýlýþým bu daha, Söz verdim anneme Zaman içinde alýþacaðým okuluma, arkadaþlarýma ve sana...
En büyük yardýmcým sevgin korkularýma, Annem dedi"" yavrum korkma, bir anne de öðretmenindir sana..."" Hazýrlayacak özenle hayata... Çok sevecek sizi Basacak baðrýna...
24 Kasým 2009
s_L@vini@
Sosyal Medyada Paylaşın:
s_Lavinia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.