Ne zaman seni düþünsem buruk bir tebessüm çörekleniyor dudaklarýma… Kaldýramayacaðým bir aðýrlýk omuzlarýmda…. O omuzlar ki ne yükler taþýdý… Ne acýlar gördü, ne günler yaþadý.. Ne sonsuz ayrýlýklara ev sahipliði yaptý bu koca yürek… Ne zaman seni düþünsem dönüþü olmayan bir yolculuk yaþýyor ruhum… Çýktýðý seferden dönmek istemiyor bedenim… Döndüðünde hiçbir þeyi yerinde bulamamaktan korkuyor… Her þey tuz buz olmuþ hayatýnda.. Ruhum coþkun bir deniz misali, hýrçýn dalgalara kucak açmýþ… Bir martý havalanýyor üzerimden beni alýp götürmek ister gibi… martý kanadýnda sana ulaþacakmýþým sanki... Ne zaman aklýma gelsen ben sen oluyorum sense ben.. Birazdan kuduracak deniz ve ben sensizlikte yok olacaðým.......
s_L@vini@
Sosyal Medyada Paylaşın:
s_Lavinia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.