DAÜSSILA

Derler ki
Doyduðun yerdir vatan
Öyle mi
Peki nereye kadar
Doy doy
Çaðýrmaz mý seni hiç
Kerpiç ev
Balçýk tarla
Doðduðun köy

Söyle
Doyduðun yerde
Bir elin yaðda
Bir elin balda
Ama yine de
Ruhun firarda
Deðil midir

Ýþitsen bir ezgi
Dili senin dilin
Namesi oralarýn
Yüreðin cýz etmez mi
Alýp seni gitmez mi
Söyle
Gözünde tütmez mi
Memleketin

Demez misin
Þimdi pilav olsa
Bizim bulgurdan
Bir de yanýnda
Bol köpüklü yayýk ayran
Bir yumrukta kýrdýðýn
Acý soðan bile
Baldan tatlý gelmez mi

Hey hey
Kekik kokulu
Daðlarýna çýksam
Gözesinden
Eðilip içsem köyümün
Demez misin

Bilmez misin
Ýnsan etten kemikten deðil sade
Bir de ruhu var
Bir de hasreti
Ki düþürür onu yola
Engel tanýmaz daüssýla
Ýnsanýn bir de
Vataný var








Sosyal Medyada Paylaşın:

Abdurrahman Günay Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

EY YAĞIZ AT, DURMA ŞAHA KALK, ŞAHLAN YİNE! UÇAN HALI ELMA DERSEM ÇIK,ARMUT DERSEM ÇIKMA! SEMAÎ BÜYÜK TAARRUZ ANILARI ORMAN 19 MAYIS, BAĞIMSIZLIK ATEŞİNİN HİKÂYESİ BİSİKLET MANİSA'DA BİR GÜN MEVLÂNÂ KARDEŞLİĞİ