AY KARASI BAKIŞLAR
Aþk kuþanmýþ özüne þavkýnda bir ihtiþam
Nur akseden yüzünden salýnýr gonca güller
Burçlarýndan boþalýr sarmaþýklar her akþam
Suskunluða bürünüp ötmez olur bülbüller
Ey aþkýn nazlý yüzü yoluna güller dersem
Dert selinden çýkarak seyrinde arþa ersem
Yudumlasa her zerrem gözlerinin zehrini
O þehla bakýþlara tutunarak göðersem
Ah..! Gözünün ufkunda asayým efkârýmý
Ay karasý bakýþlar ruhumu sarmalasýn
Yüreðinin okuna sereyim esrârýmý
Yýllarýn yarasýný elâlar sýrmalasýn
Damlayan ýþýklarý saklasýn siperlerim
Kirpiðinin ucuna dolansýn çeperlerim
Alev yüklü yaðmurla yürütürüm nehrini
Kan kussa da þafâklar sanadýr seferlerim
Yaðmalansa hayatým ben yine sevda derim
Umudun kollarýnda sýðýnýrým vuslata
Hüzünlerle örülü bu yollardan giderim
Sana kavuþmak için binerdim dingin ata
Usturanýn ucunda can çekiþen bir caným
Gam çölünden ýstýrap yudumlar heyecaným
Bir bakýþlýk zamana terk ederim þehrini
Ben, kendi ülkesinde tek odalý bir han’ým
Pervane oldu gönül ey afet-i canâným
Bakýþýnda savruldum yol vermez çöle döndüm
Geçmiyor saatlerim sorgularda her ân’ým
Gözlerine tutuldum eridim küle döndüm
Beyhude yaþýyorum, çizgiler þakaðýmda
Senin adýn yazýyor caddemde sokaðýmda
Gel artýk sevdiceðim çekerim ben kahrýný
Hasretin kor düþürdü yanýyorum baðýmda
Aþkýn Ummaný/Ahmet EROÐLU®
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.