kaçmış aşk zamanları...

aþktan korkup kendinden vazgeçen duygular
kullanýlmayan eþyalar dolabýnda tozlarýna mahkum
çocuksu yalnýzlýklarda yosun tutar alýnganlýklar
erik aðaçlarý sözleþince baharla
belki aklýna gelir eski sevdalar



gönyelenmez, þakül tutmaz acýlar
dik durmaya çalýþýrken yaþamda
arzýn merkezi sevda merkezi deðil
doðru mu izdüþümlerde aradýðýn aþklar ?



gecenin laciverti içinde biten yolculuklarda
sesler bir serçenin rüzgarla boðuþmasýnda kaybolur
duymak için zaman trenine binmelisin



düþtüðün saðýr kuyu duymaz feryadýný
kýrýk gitar penasý acýtýr
kalbindeki yaþlý heyecaný
antika þarkýlar ruhun mola yeridir artýk...



hep mutlu olmaktan ibaret sanma
artýlar ve eksilerle dengesizdir yaþam
yalnýzlýðýn þalýyla akþamýn koyusuna sýzar
bir akvaryumda kendini hapsettiðin yýllar



bir kar yaðsa ve sen o sevdiðin gözlerde donsan..
eski bir tebessümün dokunulmazlýðýnda kaybolsan
sonbahar bile tükendi elimizde artýk bu kýþ son...



sondur bahar sarýya ulaþýnca
artýk kalp sularý çekilmiþ bir ada
bulutlarda kahve içemedi köpük köpük
mavi bir balondur aþk çocukluðumuzdan kalma
alýndýðýnýn ertesi günü sönük...



....kaçýrmýþtýr bir kere zamaný þimdi çek gözünden vur kalbini..

Selma Dönmez 21 aðustos 2009

Sosyal Medyada Paylaşın: