Ahmaklar Ölüyorum Sizin İçinnn

Ahmaklar Ölüyorum Sizin Ýçinnn

bu kýþ bu dayanýlmaz
bir damla kan karýn üzerinde
korkuyorum kanýmýn çekiliþinden
çekilmez oluyorum kendime
ah bu kýþ...yýkýlmasýn diye bu barikat
beyazý nasýl yorumluyorum bilsen
þerri hayra çevirmek bizim iþimiz
bir çartistin ekmeði on parçaya bölmesi
islenmiþ iþçi mahallelerinin tam ortasýna
aþký haykýran maden tozu
biliyorum aðlamak yakýþmýyor ekmeðime
aðlamýyorum asla elleri þirinim
aragon’dan çaldým mutsuzluðu
ama umutsuz deðilim
guernica’yý taþýyorum ceplerimde
günlüðümde stalingradlý bir mujiðin kumanyasý:

’bekle beni geleceðim
karlar tozarken bekle
ortalýk aðarýrken
yaðmur yaðarken bekle
kimseler beklemezken bekle beni’*

saatler öyle bir sus pus ki
sanki kuþatýlan o kent bir saniye önceki kent deðil
ne þarabýn tadý ne ekmeðin mayasý
spartaküs’e gitti aklým o an
o an aklýmda ah o an
ethel rosenberg’in aþk mektubu
çanakkale’de bir yozgat türküsü
saatler sus pus
tarihin pususuna yatmýþ zaman üstad
boynumuz kýldan ince çýplak gerçeðe
bu vakit kuþlarýn karnýný doyurma vakti

bu kýþ bu kýþþ ah bu dayanýlmaz(mý)
kýþlýk saray’ýn önünde nasýl can verdi proleterya
kan verdi iþçi sýnýfýna
ve ankara’da mustafa kemal hakimiyet-i milliye’ye umudu yetiþtirirken
nasýl da sevmiþti bozkýr gecelerinde ateþ yakmayý
ve yine patricia lumumba’yý düþlerken bir orman evinde
yüreðimde nasýl da sabah oluyor afrika**
bu kýþ bu ah bu dayanýlmaz...(mý) ...

neruda gibi sýcak olmalý keder bile
paris önünde bir partizan kurþuna dizilirken
ah o yiðit göðüste kaç yaþam yeþerdi üstad
paris’te kurþuna dizilirken o yürekli ses:
’ahmaklar sizin için ölüyorum’*
tarih dersi verirken faþizme
kaç asker özledi annesinin þefkatini...

aðlamýyorum inan
beni anlýyorsun biliyorum
gazze’de havai fiþek sanýrken fosfor bombalarýný çocuklar
unuttum burada gülmeyi
ne hayata ve kendime yek ihanet içindeyim
ne baðdat sokaklarýnda düþlemiyor deðilim kendimi
kederliyim üstad
kederli
neruda gibi sýcak...


’Aðlama sevgilim;

Biliyorum ki benim çok acý çekmiþ ülkem kendi baðýmsýzlýk ve özgürlüðünü savunacak.’


* konstantin simonov’dan:2.dünya savaþýnda cephede yazdýðý ’bekle beni’ þiirinden...milyonlarca sovyet askeri bu þiiri okuyarak türküsünü dinleyerek alman faþizmine karþý savaþýrken can verdi...
**afrika kongo baðýmsýzlýk önderi patricia lumumba’nýn kendi yazdýðý þiirden...’afrika’nýn yüreðinde sabah’...emperyalistler ve iþbirlikçileri tarafýndan bir orman evinde katledildi...


kaðan iþçen

yaðmuru izleyen çocuklar gibi

þiirlerimle

ve

þiirlerimde

bekliyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın: