Selina

Selina

aðladým ama yarýda býrakmadan þarkýmýzý
bozukmuþ makamlar yeknesak
olsun! ...
geliþinle bir bütündü aþkým
gidiþinle yarým
seni ne çok sevdim
sahipsiz aynasý ara sokaðýmýn
tatlý huzurum
Selina...

aðladým ömrüm hep ahmak ýslatanlý
baþým dönüyorsa iki satýrlýk nedenimsin
þiirlerimle bir baþkasýyým kendimdeki
ben hep sendeydim
hep ötelerdeki
yýldýzlarýmdan huylanýyorsun
uzaklaþýyorum adýmlarýnýn sesine
demek hiç bitmeyecek yolculuðum
en çocuk yalnýzlýðýmdýn
en yaban haylazlýðým
yaþlandým varlýðýna gurbet
daðýlýyorum
saçlarýný topla
rüzgarýný kýskanýyorum
Selina...

hayata alýcý kuþlar gibi baktým
afacan kirpikli
tatlý tuz kristalleri elmacýklarýmda
hayatsa seninle aldý sýrtýna ceketini
beni eskitti
yittim eksildim kendi sonumdan bile
þikayetçi deðilim
hayat sen varsan hayat çünkü
hayatýmsýn
Selina...


yalnýzým sýfýr kadar
hangi memleketle bütünlesem kendimi
yine kendim çýkýyorum
bir þey arýyorum
bir an bir yer ya da bir kiþi
mutluluðum onda
belki ölümdür
ne bir yerim ne bir zamaným oldu
bir sen çýkmýyorsun içimden
kendimi kaybettikçe senin oluyorum
kendimi aradýkça seninle
daima ve sadece seninim seninle
Selina...

uzaklýðýnýn bir anlamý yok
þiirimdesin en taze sesiyle
yüreðimin dargýn...
hangi okyanustan taþýdýn bu arsýz yaðmuru
nasýl üþüyorum bilemezsin
sen mutluluk böceðisin
yaralý uður böceðim
hangi taþýn altýnda bana býraktýðýn umut
söyler misin?
söyle ki
hüznüm hiçbir pembe masala kanmasýn
bana kendini anlatýr mýsýn?
Selina...

ben þimdi böyle ömrüne þiirler yazayým
sen hep böyle gül kal
razýyým sabahsýz bir iklimde yasýný tutmaya
ayrýlýðýmýzýn
aslýnda ben senim
yüzündeki harede uyur çocukluðum ilk gençliðim
son baharým
kentindeki huysuz çocuklarda arasana beni
belki dünyaya gücenmiþ
aðzý süt kokulu bir yaþanmamýþlýk bulursun
acýmla aðlýyorum
gözlerim yaralý sýzýk
beni anýmsamayý
çýkarma gecenin ürpermelerinden
sevdanýn buzdan çöllerinde
ölüp ölüp diriliþlerimden
esirgeme þefkatini
sensiz
hayata emanet ölüme demirbaþ eþyayým
seninle...seninle...


’baþým dönüyor
göç döngüsü kuþ sürüleri gibiyim
kanat çýrptýkça kendime çarpýyorum
yalnýzlýðým ellerime yabancý
bu son göçüm
ölüme mi sana mý
bilmiyorum...’

nedeni yok...
sol elinin iþaret parmaðýyla
baþ parmaðýnýn arasýndan
öpüyorum...
bana kendini uzat
uzasýn ömrüm


Selina..


kaðan iþçen’in notu:

dallarýmý her kýrdýðýnda
gözyaþlarýmla sana içimde bir çiçek büyütüyorum
birgün ben buralarda olmadýðým zaman
o çiçek senin...

gökyüzü mat gri
kuþlar siyah ve detone çýðlýklý
ben...
güz çýplaðýyým...
uzun ve sýkýcý...

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: