AÞ
OY DELİBAŞIM
Bir vefasýz sýrma saçlý yüzünden
Ne hallere kaldý? Oy delibaþým!
Vuslat vakti derken düþtüm gözünden.
Yâd ellere saldý; oy delibaþým!
Baðrýmý daðlayan tuttuðum eller,
Kýnalý zülfüne taktýðým güller.
Yüreðimi açýp döktüðüm diller,
Gayrý masal oldu; oy delibaþým!
Telli turnalara yerini sordum.
Bulutlara çýktým, kamere erdim.
Pembe yanaðýnýn þavkýný gördüm.
Meðer hep hayaldi; oy delibaþým!
Kara gecelerde adýný andým
Gelmedi; hasretin narýna yandým.
Vuruldu düþlerim; deliye döndüm
Yandý, helâk oldu; oy delibaþým!
Seher yýldýzýna asýlý gözüm.
Þaþýrdým; karýþtý gecem, gündüzüm.
Kalmadý mecalim, gülmedi yüzüm.
Yaþamaktan yýldý; oy delibaþým!
Çýrpýnýr kafeste Çepni biçare.
Ah-ü figan eder sevdiði yâre.
Fayda yok; kalbini kýrdý bir kere.
Ettiðini buldu; oy delibaþým!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.