Ben sen’im. Hangi otopsi beni ‘ben’ bulur artýk? Ellerim ellerin, gözlerim gözlerin, bedenim bedenindir Zehra. Senin kalbinden baþka kalp uymaz, þimdi kalp gerekse bana!
Sinan Eldem
/Önünde alabildiðine þamata Sene iki bin sekiz dimdik duruyor karþýmda Galata/
Söküp aldýðýn kalbim hangi kalpte çalýþýr Suni teneffüs yamanmýþ dudaðýmda vita kutularý, kurumuþ fesleðenler Geç ayýldým, Uyandýðýmda geçmiþti sarhoþluðu Ýstanbul’un Kararmýþtý gözlerine düþen Kýz Kulesi Gözleri yaþlýydý Üsküdar da küpeþtelere yaslanan martýlar Bir muska gibi boynumda taþýdýðým aðýr vebalin Ve bir hayattý sana verebildiðim Alýp götürdüklerin hiçbir zaman geri gelmeyecek Koparken ellerin ve ellerim koparken kalan boþluðu þimdi hangi aþk doldurur?
/Ölü aþklar denizinde henüz ýsýnmamýþ aþ Yanýna bile yaklaþýlmamýþ bir aþktý Beþiktaþ/
Susayacak artýk Ýstanbul, Gözbebeði bir sevda þarkýsýna Nihavent’i eksik kalacak bir yanýnda Bir yanýnda aç çocuklar aðlayacak aþkýma Gittim say! Say kopardýðýn ne varsa benden bir çýrpýda Kaç Ýstanbul öldürdüm içimde biliyor musun? Anlýyor musun bu gidiþ ne kadar aðýr gelecek sana? Henüz kabuk bile baðlamadý can kesiði gidiþim. Þimdi döndüm sýrtýmý anlarsýn ben varýnca Aðrýya.
/Kirden geçilmiyordu, temizlenmemiþti aþk kýrýntýlarý dolu evin önü Önce sakladý bizi, sonra unuttu niyeyse Eminönü/
Eyvallah deyip ardýmdan, baþýný sallamaktan baþka nen kaldý ey koca taþ yýðýný? Þimdi soramadýðýn ne varsa sor hadi. Ýçinde bir çiçek gibi büyüttüðün ve her seferinde sakýndýðýn eksik yanlarýmý vur yüzüme Artýk rahatlat birikmiþ irinleri sýk, sök, at. Yüzüme vuramadýðýn eksiklerimden bahset hadi Hadi yeteri kadar veremedim kendimi sana onlarý da söyle ne olur Ama sessizliðimi bana býrak Bunlar bir gün bir vapur çýðlýðý inleyecek yokuþlu sokaklarýnda.
/En çok sana kýzdým senin için aðladým içli Sýrf bu yüzden, bir gün olsun, kapýnýn önünden geçmedim Þiþli/
Bilemedin yüreðimin bir otobüs olmadýðýný düðmeye basýnca seni ilk durakta indiren, Sonraki bir durakta yeniden bineceðin, Ömrümden söktüðün ömrün bedelini nasýl ödeyeceksin? Hangi otopside aklayacaksýn kendini?
/Yedi tepe bir kent kamburlarýný da al sýrtýna, senin olsun aþk sandýðýn bu gedik Eðdim boynumu gidiyorum, alacaðýn olsun Pendik./
Göbek baðým gibi baðlanmýþ kaderime iki alyans Biri senin þimdi Ýstanbul, Sevgilinin bir diðeri. Ve vapurlarýnda kýyýlmýþ nikahý denizci yeminiyle. Þimdi bütün nikahlar boþtur Ýstanbul Bütün aþklar bozulmuþtur Ahitler, antlaþmalar geçersiz artýk Yýkýlacak ne varsa; hisarlar, kuleler. Sabahýný bekleyen aþk askerleri, esirimdir Þairlerin bebeðimdir koynumda Alýp onlarý da gidiyorum yarýna.
/Ayaklarý yerden kesilmiþ bir aþka þahitlik eden nefesi dar Yüreði Ýstanbul kadar ey can Üsküdar/
Þimdi beni bir ölmek paklar Seni bir doðmak Ben öleyim bir annenin týrnaklarýný geçirdiði toprakta dilinde aðýtlarla Sen doður beni týrnaklarýn ayný toprakta dilinde yeni bestelenmiþ ninnilerle Adý Dilruba bir kýz ver tepeden týrnaða sen Ýçinde hýrçýn Karadeniz Durgun Ege karýþýmý çocuklar Senden koptuk iþte sevgili annemiz. Ben bir ölmek yaþadým sen bir doðmak Alnýma düþülmüþ bir þafak Ve tuz tadý tenimde Terimde karavana aþk talimleri…
Bir numara büyük diktiðin elbiseyi çýkardým üstümden Ýstanbul kadar büyüyünce giyeceðim anne Diyeceðim sabahý gören çocuklara bu aðýtý, /Kandýrdý beni Ýstanbul /
/Kadýn, teni þarap kadar haram Gözümde bir ölü kadar cansýz artýk Harem/
Öpüþme sahneli filmlerde kýzaran yüzümün hatýrýna Henüz çatlamamýþ ar damarýmýn hatýrýna Akþemsettin’in Sultan Mehmed Han’ýn Hz. Yuþa’nýn Ve seni fethe gelen ordu için en güzel haberi müjdeleyen Peygamber hatýrýna; Ýstanbul! Sende gizle öpüþmemizi Sende sus dili lal olasýca.
/Yaktýðýn ateþten geride kalan sadece kül Sevin yiten aþklarýn ardýndan zalim Ýstanbul /
06.08.2009 – Ýstanbul, 18.08.2009 – Aðrý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Avci04 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.