Ben ki gözlerini kadehlere sýðdýramadým, Dudaðýmý dayayýp da içtim.. Ben ki hayatýna yamanmýþ ruhlarýn arasýnda; Belki aþýk olunamayacak kadar hiçtim..
Keskinliði kendini yaralayan bir tenim vardý benim.. Oysa sen parmak uçlarýný kesen bir ten isterdin..
Gece süzülür yanaklarýmdan parýldayan bir inci gibi Ýltihaplý ruhum kaçýncý kez yitik umuduma can verdi
Að baðlamýþ yokluðun saçlarýmdan aþaðý salýnýrken, Sisler içinde gözlerinden sarhoþ bir meczup: Ben..
Bir hal’e boyun eðdim körü körüne ardýndan yitiyorum, Suçsuz cezalara çýðlýklar içinde susuyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesture Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.