)(-)(-)(-LORELEİ-((10))-)(-)(-)(
Prens Andrea gelmiþti yine
Lorelay yoktu gitmiþti Ren’e
Prens sinirlendi nerde bu dedi
Öyle bir baðýrdý her yer inledi
Hayvanlar koþtu,kuþlar uçtular
Þu,Kara prensin kara sesinden
Her iki sevdalý buluþmuþlardý
Þu kara prensi konuþmuþlardý
Ne yapsam diyordu güzel Lorelay
Nasýl bir bela bu kurtuluþ yok mu
Düþündü yine çok çok derinden
Yavaþça süzüldü yaþ gözlerinden
Gittiler birlikte kayalýklara
Girdiler içeri küçük oyuktan
Yine sýr oldular ve kayboldular
Aþk yuvalarýnda göz,gözeydiler
Böylece saatler geçti bilmeden
Sessizlik hakim di sevdalýlarda
Düþünmekten bitap düþen yürekler
Uyuya kalmýþtý o maðarada
Prens tepiniyor Lorelay nerde
Anne,baba þaþkýn gece olmuþtu
Lorelay acaba nerde kalmýþtý
Bir telaþ baþladý evde bir panik
Bilemez ki Prens yürekler yanýk
Ýki sevgili de gözünü açtý
Çýktýlar dýþarý zaman sabahtý
Kor yüreklerine bir korku düþtü
Birlikte giderek eve vardýlar
O Kara prens’e hesap verdiler
Prens,Maksimilyan’a þöyle bir baktý
Hemen arkasýndan restini çekti
Bundan sonra günler zor geçecekti
Rende hüzün hakim kara baðlýyor
O güzel Lorelay hergün aðlýyor
Kokusun salmýyor artýk naneler
Çünkü bu sevdaya aðlýyor imiþ
Sadýk Daðdeviren
Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.