sonsuz kalabalýðýn içinde bukadarmý büyüktü yalnýzlýðýn gözlerindeki sevinci göremedim ki,güleyim hissetmedimki,kabuk tutmuþ gama raðmen çocuk cývýltýný ve hiç inananmadýmki mahsum yüreðine bir an dokunamamki,ulaþamadýmki sana kalmýþ sözlerine..
sanki fýrtýna vardý bir yerde ama oda sahipsizdi oda yýlgýn,býrakmýþ ellerini yarýnsýz benliðini..
þimdi sorgular oldum,sorgusuzlugu hesap degildi derdim,hesabým mahþere ateþten dogan kül gibi,çaresizliðine þimdi bir kaç anýya bir avuç sensizliðe ve tekbir umuda dayalý yarýnlar ve kimsesiz sevdalar býrakýyorum beni bana býrakmayan herkeze...
siyah inci..
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasminsiyahinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.