Ne yüzsüz çýktýn sen öyle yýllardýr evimdesin bitmedi mi misafirliðin? yerim kalmadý artýk sana tükettin hem yeni misafirler istiyor yüreðim düþ yakamdan yalnýzlýðým gölgeme döneyim...
Ýliklerime kadar sömürdün beni ses etmedim bazen avundum seninle bazen iðrendim sense inatla tenimi çimdikledin düþ yakamdan yalnýzlýðým özüme döneyim...
Kovuyorum seni yine de baþucumdasýn buna sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim herkes gitti teker teker sen hala bendesin düþ yakamdan yalnýzlýðým sevdama döneyim...
Tek vefakar dostumdun benim. ama artýk hayata karýþmak istiyorum çok üzgünüm yalnýzlýðým sen bana hep sadýk kaldýn ama ben seni bugün terkediyorum...
gökperim... Sosyal Medyada Paylaşın:
gökperim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.