17 aðustos saat üç sularý
Yaþamakmý acý, izlemekmi bilemedim.
Enkazýn altýnda kalmýþtý yüreðim...
Nefes alamýyordum,
Ezilmiþ paramparçaydý düþlerim.
Yaþamak acýydý,
Görmekse ölüm...
Yüreðim eziklerle dolu.
Acýnýn ezikleri.
Çaresizliðinin, açlýðýn, sefilliðim...
Ölümün eziliði...
Çýðlýklar kulaðýmda dað gibi büyüyor,
Nefesim kesiliyor, susuyorum.
Çaresizim,
Yüreðim daralýyor.
Aðlýyorum, aðlýyorum...
Elden bir þey gelmiyor...
Yüreðim eziklerle dolu.
Kan revan içinde düþlerim...
Nice Aðustoslar geçti de;
Yüreðimdeki ezikler geçmedi...
Özlem SUBAÞI
17 Aðustos 2009