Sol Yanımın En Derininden

Önce hüzünlerimizi paylaþtýk…
Çýkmazlarýmýzda birbirimize dal olduk.
Üzüntüme sevinç,
Gözyaþýma mendil oldun…
Tam düþecekken tutunduðum en saðlam dalým oldun…

Sonra hayallerimizi paylaþtýk…
Yapmak isteyip de yapamadýðýmýz,
Kimi zaman imkanlý kimi zaman imkansýz…
Kimi zaman basit, kimi zaman çýlgýnca…
Ama hep umutlu…

Sonra…
Sonra þiirlerimizi paylaþtýk.
Benim dillendirdiðim, senin seslendirdiðin.
Doludizgin bir kalpten çýkan,
Ve sol yanýn en derininde yükselen bir sesle…
Ama tek yürek olarak hissettiðimiz…

Sonra gecemizi ve gündüzümüzü paylaþtýk.
Uykusuzluðuma uyku oldun.
Gecelerime dost,
Gündüzlerime arkadaþ.
Yok dediðimde; var olabileceðini hissettirdiðin bi zaman dilimi paylaþtýk.
Çok uzun olmasa da varlýðý – yokluðu paylaþtýk…


Ve yavaþ yavaþ bi hayatý paylaþtýðýmýzý hissettiðim…
Her sýkýntýmda yanýmda olan,
Tüm seviçlerimin ilk adresi olan,
Her satýrýnda Ýnþallah ve sabr ý dilinden düþürmeyen…
Ýyiki varsýn…
Ýyiki hayatýmdasýn…

“Yaþýyor ama sensizsem, Ölüm deðilse bizi ayýran; Hata yapmýþýz...”
Dizelerinin sahibine…




Sosyal Medyada Paylaşın: