SONA GİDİŞ

Hayaller süslenirken, merhametsiz genlerde
Kimin haram rahminde, beslenmiþti bu cenin
Çocuksu düþlerimle, yaþadýðým günlerde
Kara bakýþlarýndan, doðmuþtu bir gecenin
Azmi veda ettirip, çocuksu diyetine
Anlamadan sarýldým, haince niyetine
Ýþte böyle yetiþip, ulaþýnca çaðýna
O vahþi gözlerinde, düþtüðüm gün aðýna
Ne gözde yaþ býraktýn, ne de alýnlarda ter
Ne yar oldun ne aðyar, duan þükründen beter

Yaþadýðýn âlemde, adýn zalime çýktý
Seneler seneleri, kovalarken ardarda
Vuslatýný beklerken, hicranýn asýl yýktý
Kýþýn hüzünlenirken, aðlattýðýn baharda
Çaresizliðin sesi, sevdalarý bölerken
Utandý kötülükler, sana rahmet dilerken
Ve ardýndan koþarken, kavuþma dileðiyle
Tasavvurlar set oldu, kaderle feleðiyle
Mevsimler ah çekerken, kalmadý günlerde fer
Ne yar oldun ne aðyar, duan þükründen beter

Yaþanan bu son öykü, nefsi ederken esir
Sen ezelden ebede, sevdaya son kâbustun
Vurulan sevgilere, olmadan müteessir
Ateþlerde yanarken, halime bakýp sustun
Aðlayarak beklerken, gecenin her vaktinde
Ne sözlerinde durdun, ne verdiðin akdinde
Susturulmuþ çýðlýkla, geçmiþ unutulurken
Sadakat ve ihanet, hepsi bir tutulurken
Al götür yüreðimi, istersen yerlere ser
Ne yar oldun ne aðyar, duan þükründen beter

Talihime yazýlmýþ, çileyi görev bildim
Ölmüþ aþkýna mezar, kazdýðýmý bil diye
Yýkýlmýþ anýlardan, var olanlarý sildim
Bir dua niyetine, bir kez olsun gel diye
Bu uðurda ölmeden, geçmiþi bitirdim ben
Girmeden son kazdýðým, kabrime götürdüm ben
Kim bilir kaç melanet, böyle sona ererken
Yalan saydýðým dünya, kaygýsýzca dönerken
Son nefesimde bile, aþka olurken nefer
Ne yar oldun ne aðyar, duan þükründen beter

Muzaffer TEKBIYIK


Sosyal Medyada Paylaşın: