Göz kýrpar, kaþ atarsýn; deva olursun derde Çaðýrýrsýn gelirim, cama çekersin perde Yürekte fay kýrýlýr, çapkýnlýkta var serde Yakalarým seni ben elbet tenha bir yerde.
Baþýný öne eðip geçersin ya yanýmdan Ýki gider, bir durur, bakarsýn ya ardýmdan Ne din kalýr ne iman, þüphem vardýr sabrýmdan Yakalasam seni ben hani tenha bir yerde
Bir hüner mi sanýrsýn peþinden koþturmayý ? Ýþve ile naz ile seveni çoþturmayý !.. Kafaya taktý isem, hiç sevmem boþ durmayý Yakalarým seni ben elbet tenha bir yerde.
Elma yer, armut yersin; muzu baþka soyarsýn Beni baþtan çýkartýr, halden hale koyarsýn Bir kesiþse yolumuz inan aþka doyarsýn Yakalasam seni ben þöyle tenha bir yerde.
Tanrýya yalvarsaydým cennet olurdu yerim Sevenle oyun olmaz ahýmý alma derim Sen kaþýndýn güzelim gerisi Allah Kerim Yakalarým seni ben elbet tenha bir yerde.
Recep Ümit NÝÞANCI
Stajyer þair/namikcemal
Muratlý - TEKÝRDAÐ
Sosyal Medyada Paylaşın:
namikcemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.