Sensizliği Asla Öğrenemedim
Kanýmdaki deli yangýným, ruhumun ürkek ceylaný
Hiçbir sonsuzluk kendi doðrusunu bulmazmýþ
O kadar içimdesin ki sen, kimi ruhum tarumar
Kimi yangýnlarýmda bir tek bu adam yanar.
Ne kadar sokulsam kendime, eksik kalýyorum
Ne kadar uzansam ellerine, tutamýyorum
Bir hicran yarasý bakýþlarýndaki gülüþ
Seni sevdikçe hislerimde boðuluyorum.
Buðulu gözlerinde çöreklenen hüzünle
Bir deniz oluyorsun bende, dalgalanýyorum
Hüzzam þarkýlar damlýyor yaslý pencereme
Dilimdeki çocuk sitemlerle sana birikiyorum.
Pulsuz mektuplar gibi yýðýldý ah dertlerim
Asýrlar oldu gülüm, sensizliðin kentlerindeyim
Yorgun adýmlarýmla sana, hep sana yürümekteyim
Avuçlarýmdaki üþümüþlükle seni beklemekteyim.
Derin nehirler gibi oldu yüreðim, göðümde aþk var
Bir yalnýzlýk öyküsü dudaklarýmda, ruhum tarumar
Haylaz mevsimler çoðalýyor bende, kapýda kýþlar
Sevda saklýyorum kilerde, çok yalnýzým dostlar.
Öfkelendikçe aþka, sarýlýyorum en içli þarkýlara
Kýrýldýkça kendime atýlýyorum yasaklý baharlara
Bir yangýnýn ortasýndayým, göðsüm küskün sulara.
Sokuldukça aþka ah, avunuyorum asýlsýz masallarla.
Tutunup duvarlarýna çýkýyorum zamansýzlýklarýna
Gürültülü bir denizi izliyorum þaþkýnlýklarýmla
Kaygan öpüþlerinin kor güneþine uzanýyorum
Küfleniyorum, dudaðýmdaki hüzzam þarkýlarla.
Adýný yazdým içimdeki adresi meçhul yarýnlara
Gölgesiz çardaklarda sýrtýmý aþka verip inledim
Yolcusuz limanlarda bekledim ellerimi tutmaný
Ben aþký öðrendim de, sensizliði asla öðrenemedim.
Selehattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.