Platonik aşk

…./Her ne kadar adý masal olsa da, bazý gerçekler var ki,masal deðildir ama bir masal gibidir,
…./Zamanýn birinde biri vardý bir dost bir sýrdaþ diyebileceðim her akþam içer içer aðlardý ve derdini dökerdi þimdi aramýzdan ayrýlmýþ olan bu kiþi.
…./Ýþte bu kiþi amansýz bir hastalýða tutulur,tutulduðu hastalýðýn adý da, aþktýr,aþk olmasýný aþktýr ama, onun ki bir baþkadýr.Hani derler ya platonik aþk mý ne, iþte onun ki de öyle bir þeydir.
…/Birine deli gibi tutkundur bu,aklý fikri hep onda olup onunla nasýl tanýþacaðýný ona neler söyleyeceðini ezberler dururdur, hatta ona þiirler yazar bir gün olur da,onunla tanýþýrsam ona okurum diye düþünürdür.
…/Ama o bir türlü kendinde ona yaklaþma ve onunla tanýþma cesaretini bulamaz uzaktan uzaða sever durur o.
…./Sonunda karar verir onu istetmeye, babasý olmadýðýndan yanýndaki anasýna konuyu açar ve yalvarýr durur,ille de istede iste.
…/Anasý oðlum der hele, önce bir tanýþalým,kimmiþ kimin nesiymiþ bir öðrenelim sonra gider isteriz der ve sonunda baþlar anasý onu tanýyan birini bulup,neyin nesidir araþtýrmaya ve sonunda acý bir gerçek çýkar ortaya.
…/Oðlunun deli gibi aþýk olduðu güzel kýz, üniversitede okuyan bir gençle sözlüdür ve onlar okulun bitmesini bekliyorlardýr evlenmek için.
…/Bu gerçeði öðrenen delikanlýnýn dünyasý baþýna yýkýlýr ve memleketini terk edip Ýstanbul’a gider, kendini hiç bilmediði bu þehrin kalabalýðý arasýnda kaybettirip onun acýsýný unutmaya,ve sevip de sevemediði kadýný bu kalabalýk þehirde unutmaya çalýþýr artýk.
…/Ama aþk bu öyle kolay unutulmaz ki,her ne kadar sevgisi karþýlýksýz olsa da,ümitlerinin bitmesi içindeki aþký bitirememiþtir.
…/Ve günün birinde bir haber çýkar gazetelerde, Marmara’nýn kýyýsýnda boðulmuþ bir gencin cesedi bulunduðu,Saray burnundan kendini denize attýðý yazýlýdýr, ve onun cebinden de þiirler yazýlý ýslanmýþ blok not defteri çýkar.
…/Ýþte bu genç o aþýk gençtir.
…/Masal gibi görünse de masal deðildir ve bu bir gerçektir.




Deli gibi sevmiþtim,
ýþýk yandý sanmýþtým, karanlýklarýma,
ama yakmadýn,ve yakmak istemedin,
istesen ferhat olur, daðlar delerdim,
senin aþkýna.
Del demedin,deldirmedin,
meðerse kader aðýný örermiþ,
sevmek harammýþ da bana,
harammýþ da, bana.

Bir evet deseydin yeterdi,
o zaman ben,
demir kapýlarý kýrar,
daðlar aþar, gelirdim sana,
þiirlerle, aþkýmý sunar,
ve sen de çok seviyormusun diye sorardým,
destelerle, güller koyardým,
kucaðýna.


Ölüm bile výz gelir,
artýk,
sen aþkýmý söndürdün,sevdamý bitirdin,
olmaz dedin de bana,
ben seni sevemedikten, sen bana yar olmadýktan sonra,
seni bir baþkasý severse sevsin,bana ne.
Bak, ey güzel kýz,
þimdi gurbetteyim, gurbetteyim görmemek istememek için,
ama ben,ama ben hala seni düþünürüm,
seni ne unutabildim, nede çýkarabildim aklýmdan,
sen mutlu ol emi, mutlu yaþa sen o sevdiðinle.
Bu gün,bu gün ben,
seni tamamen unutacaðým, ve çýkaracaðým aklýmdan,
ve çýkacaðým senin dünyandan


A.Yüksel Þanlýer
16 Aðustos 2009-08-16
Antalya.




















Sosyal Medyada Paylaşın: