sokaðýmdaki kýzlara benzer hasret ve çocuklarýma asma yapraðý gibi
durmuyor yerinde bahar yeþil ayný koyuluðunda sarmýyor viþneyi üþüdüm aðrýlarýma durdu bu hasret
aynada bir kadýn gülümsüyor aldýrmýyorum bir kadýn düþlüyorum sigaramda tat vermiyor aðlayýþý oysa kadýný aðlatmak güzeldi gözlerine durduðunda yaþ bir hýçkýrýkla...
bu gece hiç kimseyi özlemedim oysa rengini düþünmedim aþkýn ne kadýný nede býraktýðým bir hayatý öylece
çabuk geçti bu hayat kayda alýnmadý bir sevdiðim tarihi düþülmedi geçtiðim bir memleketin oturup takvimleri sakladýðým yüzlerce gün için özlüyorum þimdi kendimi
günah iþleyecektim yine iþledim bi kadýn sevecektim, sevdim ama tanýmadým barýþlarý tenim ruhumla savaþtýðýnda yeþili hiç bu kadar özlemedim
þimdi bir yerlerinde memleketimin türkü vermeyen bir nefes bir kadýnlýk aþk bile deðil hayat yaþým kadar yaþlanmasamda yinede özlüyorum kendimi.
AHMET SERDAR OÐUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetSerdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.