Aþk
Ýnadýna soluk almak yârin gamzelerinde
açýlmasa da kilitli parmaklarý
baharýn bekaretine
Anlamak istemediðin cümlelerim var dilimde
Yaka paça yüreðinden kovduðun
ki þimdi
son nefes demlerinde
en keskin kenarýnda uçurumun
Son arzum
surlarýnýn dibinde gömülmekken
Bir kere
en azýndan bir kurþun sýkýmlýk
gözlerini çekme
Aþk
Ýniþ çýkýþ yorulmak
ayný sokaðýn ezberlenmiþ koynunda
kapalý perdelerin dizlerinde boðulmak
Ýncittiðin yaðmurlarým var ellerimde
Duvaklarýný yýrttýðýn
Alýnlarýna sahte yazýtlarýný
kader diye yazdýðýn
Kaþlarýnýn üzerindeki kýsýr bulutlar
belli belirsiz cümlelerinin
çýkmaz sokaklarýnda
ayaklarýndaki tozlarý yutarlarken
Bir kere
en azýndan bir kurþun sýkýmlýk
gözlerini çekme
Aþk
En ön safta durmak
Günah da olsa yüzünün çizgilerinde
Mevla’nýn gözleri önünde
Bazý vurulmak aç açýk ve silahsýz
yârin çorak gönlünde
can pazarý ön cephede
Öksüz kalmýþ kirpiklerim var
Sana açýlan gözlerimi
-iteleyerek beni gerdanýndan-
ýslak yanaðýmdan çaldýðýn zamandan
Sigarayla yattým zoraki
Artýk bu kör halimle acýtmayan
alýþýlmýþ tecavüzlere uðradým
Metcezirlerinde kusarken tenini
Bir kere
en azýndan bir kurþun sýkýmlýk
gözlerini çekme
Aþk
Aþikarsa gönül her haliyle
çabuk sararýr yapraklarý
göz bebeklerinin önünde
Durmuþ zamanlarým var nabzýmýn orta yerinde
Akrep yelkovanýn ayaklarý ucunda
ilerlerken usulca
teninde sarhoþ olmuþ nefeslerimi
sesinle kirlettiðin anlardan kalma
ki boðazýmda duran ellerini
çözmeye çalýþmamýþken
Mýh gibi çakýlý kalmýþken dilimin ucunda
Geceler kefen bezinden
kollarýný açmýþ mezar yeriyken
Bir kere
en azýndan bir kurþun sýkýmlýk
gözlerini çekme
Özgür SARAÇ/Râzý
12/08/2009 Denizli