anlasana

bir televizyon výzýrtýsý..
baþucumda rengi karalýktan kurtulmayan bir telefon
yetmeyen üzüntüme ve bitmeyen
damlalar dolusu gözyaþýyla
arýyorum satýrlarýmda seni
ve yaþanmayý bekleyen acý baþlangýçlarý...

bir bekleyiþ, kalemimden dökülenler
bir aþk, yaþamýþ olduðumuz, fakat þu sýralar unuttuðumuz
bir hayal belki, hala bekliyor olmamýz
ya da bir umut, baþlangýçlarý hayllerde aramamýz
bir yürek be sevgili
bekleyen ve isteyen seni
aþkla, hayallerle, umutlarla...

ve sayýsýz gecelerin gelmeyen sabahlarýna dek
yine bir bekleyiþ...

vazgeçtim hayallerden ve umutlardan
avutmaktan yüreðimi
bilsin o da herkesin bildiði gerçeði
sevmedi, sevmiyor ve sevmeyecek
sahibin olan bedeni...


su damlasýnda bile onu görsün varsýn gözler
kapatýrým gözümü olur biter
varsýn kulaklar heryerde onun sesini duysun
týkarým kulaklarýmý geçer
dudaklarým onun adýný hecelesin isterse durmadan
susarým ölümüne dert deðil
kapatýrým gerekirse tüm duyularýmý
ama;
yüreðin gözü kulaðý dudaðý yokki
durdurayým yada susturayým
yok çare aþka, bu yürek bende oldukça
anlasana;
ne senin ne de benim gücüm yeter
bu yüreði durdurmaya...


Sosyal Medyada Paylaşın: