ayýþýðýnda gözükmeyen bir papatyaydým göremedin... gün ýþýðýnda da bekledim gelmedin!
güneþle beslenemedim ben ben sadece seni bekledim günlerce ezildim ayaklar altýnda umutla kalktým yeniden...
baþkalarýnýn elini tutmanýda izledim kýrýldým ama kýrýldýðým yerden tekrar yetiþtim
gözlerim yoktu aðlayamadým yapraklarýmda gizli yüreðimle aþýktým sana son kez üsüme bastýðýnda gövdem de eðilerek yere deðdi bekledim tekrar doðrulmak için gelmeni GELMEDÝN!
þimdi topraðýn altýnda hasretken güneþe ve, beþ kala, çürüyerek yok olmama tekrar baðýrýyorum, topraðýn derinliklerinden gel..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
hil.74 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.