Gül Ve Bülbül Hikayesi 5

Gül, her baharla gülüveriyordu aþkýna.
Bülbül, bekliyordu aþkýný bu fani yaþamda.
Ecel geldi, ömür tükendi.
Ýmkansýz aþk sona erdi.
Bir aþk hikayesi daha hüzünle bitti.
Bülbül, öldü gülünün kollarýnda,
Gül, beyazlara büründü mateminden.
Soranlara dediki; Bu benim ölümle gelinliðim,
Bülbülümün ise kefeni.
Gül, Bülbülü yanýna gelip dalýna konmayýnca,
Aþký için dile gelip ötmeyince, bir daha hiç açmadý.
Gül ve bülbül ölürkende ayrýlmadýlar birbirlerinden...
Aþklarý konu olmuþtu masallara,
Yol göstermiþlerdi nice aþýklara.
Kimi zaman Leyla ile Mecnun’dular,
Kimi zaman Ferhat ile Þirin,
Yusuf ile Züleyha oldular kimi zaman,
Aslý ile Kerem adýný aldýlar.
Kimi zamanda yalansýz bir sevda yaþayan,
Ýsimsiz garibandýlar...

Ve son....

Mehmet Akif Aksel

Sosyal Medyada Paylaşın:

aKSeL Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Elena... Gülmek Sana Yakışıyor... AYLARDAN EYLÜL VE DOĞUM GÜNÜM... Yoluna Varım Gamzeliydi, Güzeldi / Elaydı Gözleri... ..... AKLIMIZ ŞAŞIYOR Gül Bülbül Ben Ve Sen... Yalnızlıklar Da Üşüyor, Aşka Ölüyorum Gül Ve Bülbül Hikayesi 2 ...