Ankarada Aşık Olmak

Ankara’ya tayinimle baþlamýþtýn-----------------

Zifiri karanlýklar, sokaklar...
Bembeyaz çarþafla aydýnlýða kavuþmuþtu.
Rüzgar ile vals yapan kar taneleri arasýnda,
Hýzla duygularým sana yönelmiþti...

Göz göze gelmiþtik, gözler de sakýnmamýþtý.
Ýki yüzde ayný anda bir tebessüm belirmiþti.
Yüreðimde kelimelere yer yoktu; suspus olmuþtum,
Boðazým düðüm düðüm...
Denizlerdeki yakamoz gibiydim; Engin ve dingin.
Parýl parýl gözlerle, bakmýþtým....

Gönül bu , duygular sel olmuþtu bir kere...
Sel’in, alýp götüreceðini bilmeme raðmen...
Aþkýma, ne barajlarla set; nede kesilen fermanlar engel olabilirdi.
Engellerin ancak, hayallerimin, duygularýmýn sonu olabilirdi.


Senle dört mevsim böyle geçmiþti------------------

Ömrümün de sensiz geçeceðini bile bile...
Bakýyordum her gördüðüm yerde ....
Hayat denen sahnede...
Sen lafonten hikayelerinde,
Romeo/juliet romanlarýnda baþ rol oyuncusu,
Bense hep figürandým......

Yeþilçam filmleri gibi sonu olmalýydý----------------

Hem yazmak hem oynamak zor geliyordu...
Hayatta gönül yandýkça, dil de dile geldikçe...
Cümleler renk cümbüþüyle sunuldu mu sevgiliye..
Filmin sonu belirirdi, sahnenin her yerinde...

Ankara da bir ilk bahar sabahýydý...
Rüyalarýmýn süslü püslü kýzý yine uyutmamýþtý...
Gün yüreðimde erken baþlamýþtý;
O gün farklý bir gün...
Ýþte ben ve O, baþ baþa... Ayakta sadece iki dakika...
Yürek ve dil gerekeni yaptý.................
...........................................................
...................SEL33




Sosyal Medyada Paylaşın: