YAZ BANA

YAZ BANA

Yaz bana…
Son cümlelerini unut sevgisiz günlerin…
Hatta bensiz ve hatta sensiz…
Yapraktan söz et, gül’den söz et…
Hani vardý ya,
Denizden, yakamozlardan söz et…

Bir yol bulsam sevdaya uzanan
Gökkuþaðý gibi…
Bana aksa þiirlerin aþk pýnarlarýndan…
Ya da güneþ olup ýsýtsam içini
Soðuk gecelerin yalnýzlýðýnda…
Y a da serinletsem yüreðini
Sýcak gecelerin yangýnlarýnda…
Ve sen,
Yine beni düþünsen…

Mesela ay olsan sen gecede
Sevdama ýþýk tutsan…
Mesela uzatsan bana ellerini,
Görebilsen yüreðimi…
Bakabilsen gözlerime mýsralarýnda…
Mümkün mü bana uzanabilmen
Kaðýtsýz, kalemsiz onca mesafeden…
Hadi,
Yaz bana…

Yaz bana…
Yaðmurun topraða imzasý gibi
Sýrýlsýklam imzala gözlerimi…
Vazodaki çiçek gibi gülümsesin kalemin…
her virgülde soluklan ama,
Sol yanýn hep bana koþsun hiç yorulmadan…
Ve son mýsra benimle bitsin.
Son nokta yüreðim olsun duygularýnda…
Yürek pusulan beni gösteriyorsa her kelimende hala,
baþka bir þey düþünme…
Hadi
Yaz bana…

Erol Güldiken

Sosyal Medyada Paylaşın: