ben sadece fotoðraflar eskir sanýrdým meðer anlar da eskirmiþ ya da eksilirmiþ zamanla...
bugün senin doðum günün lakin küskünüm gelsem ben gelmesem sen azalýrdýn kiþi kendine kýlýç çekmez çekse bile deþemez belki de bu en sahtekar yanýdýr insanýn anla iþte yok gücüm ne gelmeye ne deþmeye
dile kolay tam yirmi sene ayný ahýra koþan iki hovarda
sahi hangi fasýldan sonraki fasýla savurdu bizi buralara...
ne vakit sustuk dostluðu da muhabbeti tost eyledik hayatýn çarklarýna...
ama ekmeðe benzemiyormuþ hayat ve kendine bölünemiyormuþ insan
ne yapsa ne etse kurtulamýyormuþ yalnýzlýktan...
bilsen kaç vakti harcamýþtýk akitlerle boðuþurken ki ben beceremezdim kýrýk dökük düþlerimdi hep kumbaramda þýngýrdayan
ve bir çoðu senden
þimdi ne senin ne benim birikimim satýn alamaz o anlarý yeniden
...
adam olayým isterdin ya bir türlü atlayamadým adamlýkla insanlýk arasýndaki o incecik ipten sýrf dostun kalabilmek için hep yanýnda olabilmek için bir cambaz gibi sürekli o ipin üstünde yürüdüm ben
yorgunluðum bu sebepten bu sebepten yokluðum
hanidir kendimde tutukluyum
…
hülasa hiç adam olamadým hatta hiç bir halt da olamadým aslýnda
hep þiþelerin dibinden baktým hayata belki sýrf bundan gözümde büyüyor hayta
laf aramýzda ben hala / kýrýklarýmdan özene bezene kumdan kaleler yapýp ellerimle aþký yerleþtiriyorum içine ve her seferinde ilk dalgada o bozamadan daha yýkýp geçiyorum bir tekmede
dalgada bir kahkaha o bile gülmekten kýrýlýyor bu salaklýðýma
belki de bu salaklýðým engel adamlýðýma
demem o ki dostum iyi ki doðdun iyi ki oldun da ben olmadýðýnla yoðruldum
bilirim devran kazananlarýn olsun varsýn benim de kaybetmek olsun harcým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen Destanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.