""""MARALIM"""""""

maralým


Geldin kondun dalýma; titredi tüm tellerim.....
Gergin endam içinde ürkekçe bir haz oldu.
Yarýldýým sol cenahtan, yana düþtü ellerim;
Hüzzam çöktü yüzüme, gönlüm mest-i naz oldu.


Lale boynu ezelden, çigdem senin derdin ne...
Bir ihtimal ugruna, böyle bükük durursun
Son papatya son yaprak? þimdi kaldý elimde;
Böðle giderse sende yapraðýndan olursun


Hiç duydun mu bir aský; bir mutluluk getirmis;
Öyle böyle en sonda, destan olur dillere
Adem’den beri böyle, böyle de bitecekmis.
Hayali sende; aslý çeker gider ellere....


Aþk yarasý kapanmaz seker yerim tuz olur..
Bir mum gibi yanarým bir fanusun içinde...
Bazý ateþ nöbeti; bazen donar buz olur..
Bir gözlerim ýþýldar; beden ölü biçimde..


Her gönülde bir künye, benim künyem sende mi...
Takýlýrmýþ? en sonda son nefesi verene
Felek iþin içinde, bütün günah bende mi...
Kilitlendi aþkýmýz kaldý senin dönmene...


Bugday tenlim, ilk aþým; sen yoksun ben yoksulum...
Bak: son mevsim bitmekte, çilemize girelim
Kalpsizlere sarýlmýþ taþtaki bir yosunum
Senle bir siir olup; dize dize dönelim....


Döndürelim Maralim? bu dizeleri bir bir...
Gel de çöz kemendimi ah Maralým Maralým
Naaþ olsun ömrümüz; bu aþk sonsuza dair..
Tam bu saat bu anda nüks etti yaralarým..

-ii-

Inceden dokundu incecik gamzen;
Yan yan tavýrlarýn düþtü uzaða,
Içe döndü bakýþ; titredi beden
Nar çiçeði olup kondu yanaða.

Þiir yoktu henüz, yoktu ozanlar.
Masmavi dumandýk o ilk zamanlar
Somutlaþtý bir bir aþkla yananlar,
Sen mecram oldun ben döndüm ýrmaða..

O gün bu gün döndüm her gün aþýðým..
Seni sevmek sevap: sensin azýðým...
Sen söktün ömrümü,yolundu saçým
Agardýkça tel tel indi þakaða

Bu; hicran kapýsý hep açýk kalmýþ,
Aþk aþk dedikleri zehirli balmýs,
Kimi olmuþ abad; kimi de yanmýþ
Nasibim zehirmis, düstüm yataða

Ince ince seker gider maralým
Ihtimal odur ki döner maralým
Iki damla yaþý döker maralým
O zaman Ilhami girer topraða..

Elazig, 27 Nisan 2008

Ýlhami Bulut


Sosyal Medyada Paylaşın: