Zaman geçiyor, biliyorsun sevgilim Geçip gidiyor acýmadan bizlere Yine ilkbahar geldi, hani beklerdi ya aðaçlar, çiçekler Topraklar büründü yine yeþile, sarýya Benim yüreðim yine siyah, mevsim yine kýþ Martýlar söyleye duruyor tekrardan þarkýlarýný Özlem dalgalarý hýrpalýyor rýhtýmlarýmý Yine sen yoksun, yine ellerim boþ Bir yanda umutsuzca gülen yüzüm, diðer yanda dönmeyen dünyama sýkýþmýþ kalbim Onca insanýn, onca gürültünün ardýnda yalnýz ve sessizce yaþýyorum Çünkü inkar etse de benliðim ben hala seni bekliyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Mert KIZILTAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.