Belki de
Hiç bizim olmayan
Bir düþtü gördüðümüz
Hani savrulursun ya rüzgârýn koynunda
Tutunup kýrýk bir martý kanadýna
Kan kýrmýzýsý güller toplarsýn da güneþten
Ýçin sýzlar ya
Ayrýlýðýn poyrazýnda
Ýþte öyle bir þey
Gel desen gelirdim inan
Saçlarýmda aðýtlar yakarak
Bir ucundan tutup da hýçkýrýklarýn
Dudaklarýma yerleþtirirdim adýný
Öksüz kalmýþ ülkelerde
Ve
Her defasýnda
Ýçimden kopan bir þeyleri
Tutmaya çalýþarak
Tökezledim
Gönül yokuþumda
Biteviye
Kaç matemin dumanýnda kayboldu da bekleyiþlerim
Hicran makamýnda çalýndý kelimeler
Akorsuz.
Satýr aralarýndan geçerken
Sessizce
Donup kaldý bakýþlarým.
Darmadaðýndý heceler
Bense
Korkuyordum sensizlikte
Oysa gel desen
Gelirdim...
Kalk gidelim ey yâr
Tan yeri aðarmadan
Tüm ezanlar
Saba makamýnda okunacak bu gece
Kýþlalar doldu diye haykýracak
Nizamiyede bekleyen nefer
Potin seslerine karýþacak
Ay akþamdan ýþýktýr mýrýltýlarý
Çentikler atýlacak
Rengi kaçmýþ bir kaðýda
Þafak diye
Ben olmayacaðým bu hengâmede
Halbuki
Gel desen, gelirdim yine de
Göz gez arpacýk konumunda bir hayatýn
Tam ortasýnda patlayacak umutlar
Þarapnel misali saçýlacak ortaya
Çýðlýklarýma tünemiþ hýçkýrýklar.
Sonra kanayacak sevdam
Can çekecek vuslatýn gelini
Dudaklarýna dokunacak
Þerbet dedikleri ecel
Ve
Mezbelelik gülleri açacak üzerinde
Gel desen gelirdim
O son nefese inat
Eylül GÖKDEMÝR...09.08.2009